، Ghasemi@erc.ac.ir
چکیده: (15683 مشاهده)
سابقه و هدف: نیتریکاکساید در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک نقش دارد. اخیرا توجه زیادی به اندازهگیری نیتریکاکساید سرمی معطوف شده است. ما در مطالعه قبلی روشی ساده، ارزان و سریع برای اندازهگیری نیتریکاکساید سرمی را طبق واکنش گریس ارزیابی کردیم. از آنجایی که پروتئینزدایی نمونهها برای سنجش نیتریکاکساید سرمی با روش گریس ضروری است، در این مطالعه روشهای مختلف پروتئینزدایی سرم برای سنجش نیتریک اکساید سرمی مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: ده روش پروتئینزدایی شامل استفاده از متانل، اتانل، سولفات روی، متانل/دیاتیلاتر، استونیتریل، TCA، PCA، تنگستات سدیم و سولفات آمونیوم و فیلتر 10000 دالتونی، روی 42 نمونه سرم انسانی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج سنجش نیتریکاکساید در روشهای مختلف با روش فیلتر به عنوان مرجع مقایسه شد. همچنین میزان نیتریک اکساید در 60 نمونه سرمی تهیه شده از افراد بالغ داوطلب سنجش گردید.
یافتهها: ضریب همبستگی رسوبدهی با متانل، اتانل، سولفات روی، متانل/ دیاتیلاتر، استونیتریل، TCA، PCA، تنگستات سدیم و سولفات آمونیوم با روش فیلتر به ترتیب 84/0، 92/0، 91/0، 79/0، 88/0، 85/0، 93/0، 53/. و 78/0 با 001/0P< بود. متانل، اتانل و متانل/ دیاتیلاتر سبب تخمین بیش از حد و TCA، PCA، تنگستاتسدیم و سولفاتآمونیوم سبب تخمین کمتر از حد نیتریکاکساید سرمی در مقایسه با فیلتر شدند. نتایج سنجش نیتریک اکساید در سرم افراد بالغ دارای توزیع نرمال با میانگین ± خطای معیار 3/1±33 میکرومول در لیتر بود.
نتیجهگیری: اگر چه در مطالعات مختلف از روشهای متفاوتی جهت پروتئینزدایی نمونههای سرمی جهت سنجش نیتریکاکساید استفاده میشود، طبق نتایج حاصل از این مطالعه به نظر میرسد استفاده از سولفات روی بهترین انتخاب باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
دریافت: 1386/7/28 | انتشار: 1386/1/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول