چکیده سابقه و هدف: امروزه پردۀ آمنیون، به عنوان یک منبع با ارزش سلولی، کاربردهای فراوانی به ویژه در حیطۀ طب ترمیمی دارد. از سوی دیگر ایجاد بسترهای سه بعدی با ویژگی‌های مطلوب برای کشت سلول، که بسته به نوع سلول نیز می‌باشد، اهمیت زیادی پیدا کرده است. لذا این تحقیق با هدف طراحی بسترهای مناسب برای به کارگیری سلول‌های اپیتلیال پردۀ آمنیون در تحقیقات مهندسی بافت انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی انجام پذیرفت. ابتدا داربست‌های سه بعدی کیتوزان و کیتوزان-ژلاتین با روش Freeze-Dry در دماهای متفاوت (20-، 80-، 196-) از مرحله پیش انجماد آماده‌سازی و سایز حفرات با میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شد. همچنین با استفاده از فرمول مناسب، تخلخل (Porosity) داربست‌ها اندازه‌گیری شد. در مرحلۀ بعد، سلول‌های اپیتلیالی جدا شده از پردۀ آمنیون روی داربست‌های با سایز حفرات متفاوت کشت داده شدند. از تصاویر SEM و تست MTT نیز برای تایید اتصال سلول‌های مورد نظر به داربست استفاده گردید. یافته‌ها: طراحی مورد هدف با موفقیت انجام پذیرفت که حاصل انجام تکرارپذیری این مطالعه بود. نتایج میکروسکوپ الکترونی حاکی از سایز حفرات بزرگتر در دمای بالاتر و در مدت زمان طولانی‌تر از مرحلۀ پیش انجماد بود (20-). تخلخل 73 درصد داربست-ها برای کشت سلول مطلوب بود. از سوی دیگر نتایج MTT سلول‌ها روی داربست، اهمیت سایز حفرات (~ 100 میکرون) را در اتصال سلول به بستر تایید کرد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که داربست های کیتوزان- ژلاتین و کیتوزان با سایز حفرات بزرگ‌تر، باعث افزایش شانس اتصال سلول-های اپیتلیال پردۀ آمنیون به بستر شده و از این رو می‌توانند به عنوان یک بستر ساخته شده از مواد طبیعی برای اهداف مهندسی بافت استفاده شوند. واژگان کلیدی: داربست، کیتوزان، سلول‌های اپیتلیال پردۀ آمنیون.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: داربست، کیتوزان، سلول‌های اپیتلیال پردۀ آمنیون.

متن کامل [PDF 1665 kb]   (3460 دریافت)