جلد 37، شماره 1 - ( 2-1392 )
جلد 37 شماره 1 صفحات 34-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zamani Z, Samad Z, Sadrkhanlou R, Ahmadi A. Evaluation effect of chlorpromazine on sexual and reproductive function in female rats. Research in Medicine 2013; 37 (1) :30-34
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1148-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1148-fa.html
زمانی زهرا، زارع صمد، صدرخانلو رجبعلی، احمدی عباس. بررسی اثرکلرپرومازین بر عملکرد جنسی و تولید مثلی رت ماده. پژوهش در پزشکی. 1392; 37 (1) :30-34
گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه ، zahrazamani1363@yahoo.com
چکیده: (7559 مشاهده)
سابقه و هدف: آنتی‌سایکوتیک‌ها داروهایی هستند که در درمان شیزوفرنی و دیگر بیماریهای روانی مورد استفاده قرار می گیرند. گزارشاتی در مورد اثرات جانبی منفی بر سیستم تولید مثلی در نتیجه مصرف این داروها وجود دارد. کلرپرومازین آنتی سایکوتیکی است که استفاده گسترده ای در درمان شیزوفرنی دارد. در این مطالعه، اثر داروی آنتی‌سایکوتیک کلرپرومازین بر عملکرد تولید مثلی رت ماده بررسی شد.
روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. 32 سر رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه تقسیم شدند. یک گروه به عنوان کنترل‌شم مقدار mg/kg 5 محلول 5/0%متیل سلولز را دریافت کرد. در گروه‌های تیمار رت‌های ماده، کلرپرومازین را به صورت خوراکی(گاواژ) در دوزهای mg/kg 3، 10، 30 به طور روزانه به مدت 28 روز دریافت کردند. ترکیب آزمایش به صورت انحلال در محلول 5/0%متیل سلولز تهیه شد. در روز 29 همه رت‌ها توسط گاز دی‌اکسید‌کربن آسان‌کشی شدند. مطالعات بافت شناسی روی غدد پستانی و واژن انجام شده و مقادیر پرولاکتین سرمی و پتانسیل باروری حیوانات اندازه گیری شد.
یافته‌ها: رت های ماده تیمار شده با کلرپرومازین افزایش مشخصی در غلظت پرولاکتین سرم در دوزهای بالا نشان دادند (p<0.01, p<0.05).کلرپرومازین تغییرات بافتی در غدد پستانی و واژن در دوزهای بالا ایجاد کرد (05/0>p، 01/0>p). همچنین کلرپرومازین موجب کاهش میزان باروری در رت‌های ماده شد.
تیجه‌گیری: نتایج حاصل، این نظریه را که کلرپرومازین اثرات منفی برپارامترهای باروری در رت ماده دارد را تایید می‌کند.
روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. 32 سر رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه تقسیم شدند. یک گروه به عنوان کنترل‌شم مقدار mg/kg 5 محلول 5/0%متیل سلولز را دریافت کرد. در گروه‌های تیمار رت‌های ماده، کلرپرومازین را به صورت خوراکی(گاواژ) در دوزهای mg/kg 3، 10، 30 به طور روزانه به مدت 28 روز دریافت کردند. ترکیب آزمایش به صورت انحلال در محلول 5/0%متیل سلولز تهیه شد. در روز 29 همه رت‌ها توسط گاز دی‌اکسید‌کربن آسان‌کشی شدند. مطالعات بافت شناسی روی غدد پستانی و واژن انجام شده و مقادیر پرولاکتین سرمی و پتانسیل باروری حیوانات اندازه گیری شد.
یافته‌ها: رت های ماده تیمار شده با کلرپرومازین افزایش مشخصی در غلظت پرولاکتین سرم در دوزهای بالا نشان دادند (p<0.01, p<0.05).کلرپرومازین تغییرات بافتی در غدد پستانی و واژن در دوزهای بالا ایجاد کرد (05/0>p، 01/0>p). همچنین کلرپرومازین موجب کاهش میزان باروری در رت‌های ماده شد.
تیجه‌گیری: نتایج حاصل، این نظریه را که کلرپرومازین اثرات منفی برپارامترهای باروری در رت ماده دارد را تایید می‌کند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1392/4/26 | پذیرش: 1392/4/26 | انتشار: 1392/4/26
دریافت: 1392/4/26 | پذیرش: 1392/4/26 | انتشار: 1392/4/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb