سابقه و هدف: مصرف مکمل‌های غذایی به عوامل مختلفی همچون سن، جنس، وضعیت تأهل و سایر عوامل دیگر بستگی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی عوامل موثر بر مصرف مکمل های غذایی در ساکنین جنوب شهر تهران در یک دوره 5 ساله انجام گرفته است.
روش بررسی: مطالعه‌ای مقطعی بر روی 708 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره تغذیه جنوب شهر تهران در طی سال‌های 89-1385 با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام گرفت. یک چک لیست محقق ساخته جهت بررسی متغیرهای موردنظر و نیز وضعیت مصرف مکمل‌های غذایی به کار گرفته شد. از آزمون‌های کای‌دو و رگرسیون لجستیک برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: فراوانی مصرف مکمل های غذایی در 3/26% موارد وجود داشت و با سن، جنس و وضعیت تأهل رابطه معنی‌داری داشت (05/0>p)، درحالی که با نمایه توده بدنی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (05/0> p). فراوانی مصرف مکمل غذایی به طور معنی-داری در افراد 19 تا 35 سال، جنس مونث و افراد متأهل بیشتر بود. پس از کنترل عوامل مخدوش کننده، متغیر وضعیت تأهل عامل موثر بر میزان مصرف مکمل های غذایی شناخته شد، به طوری که مصرف مکمل های غذایی در افراد متأهل بیش از 2 برابر مجردها بود (05/0> p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که مصرف مکمل‌های غذایی خیلی زیاد بوده و جای نگرانی دارد. آموزش مصرف مکمل های غذایی در ساکنین جنوب شهر تهران با تاکید بر گروههای هدف از جمله افراد در سنین ابتدایی زندگی، مردان و خصوصاً افراد مجرد توصیه می-گردد. 

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: مکمل غذایی، تاهل، سن، جنس، تهران.

متن کامل [PDF 118 kb]   (2837 دریافت)