جلد 37، شماره 4 - ( 12-1392 )                   جلد 37 شماره 4 صفحات 210-205 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال ، drsalimpour@gmail.com
چکیده:   (11836 مشاهده)
سابقه و هدف:با توجه به مقاومت روز افزون باکتری‌های بیماری‌زا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها، پژوهشگران در پی یافتن داروهای جدید گیاهی به عنوان جایگزین داروهای شیمیایی وآنتی بیوتیک هستند. هدف این تحقیق، بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره آبی چهار گونه از جنس دارویی مریم گلی برسویه‌های استاندارد باکتریایی اشریشیا کلی، شیگلا فلکسنری، کلبسیلا پنومونیو قارچی کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا بود.
روش بررسی:تحقیق به روش تجربی و در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد تهران شمال انجام شد. پس از جمع آوری چهارگونه این جنس از رویشگاه‌های طبیعی، از روش تقطیر با آب به منظور اسانس گیری استفاده شد. سپس اسانس های حاصل، توسط دستگاه کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. به منظور مطالعه خواص ضد باکتریایی گونه‌ها، پس ازتهیه محیط کشت و سوسپانسیون باکتریایی از پنج گونه باکتری، تزریق با روش ایجاد چاهک انجام و قطر هاله مهار رشد سنجیده شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج، سس‌کویی‌ترپن‌ها و منوترپن‌هایی مانند Occidental و Germacerne D عمده ترین ترکیبات اسانس بودند و بالاترین بازده اسانس از گونه S. aethiopis و پایین‌ترین آن از گونه S. atropatana به دست آمد. همچنین مشخص گردید که اسانس نمونه‌های گیاهی مورد تحقیق بر روی همه باکتری‌های مورد آزمایش در این پژوهش اثر ممانعت کننده داشت که به ترتیب بیشترین اثر مربوط به اسانس 5% بود. به طوری که اسانس 5% گونهS.aetiopis بر روی EscheIchia coli و گونه S. oligophylla بر روی Candida albicans و گونه S. macrosiphon برروی Klebsiella pneumonia بیشترین اثر مهارکنندگی را داشتند.
نتیجه‌گیری: علی رغم تاثیر قابل توجه غلظت 5% اسانس گونه‌های این گیاه بر روی سویه‌های میکروبی مورد آزمایش، به نظر می رسد باید مطالعات تکمیلی و گسترده‌تری به منظور معرفی این گیاهان به عنوان جایگزین داروهای ضد میکروبی انجام گیرد. 
متن کامل [PDF 224 kb]   (14264 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1393/2/13 | پذیرش: 1393/2/13 | انتشار: 1393/2/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.