سابقه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی یکی از شایع‌ترین مشکلات زنان است که می‌تواند منجر به کاهش کارایی تحصیلی، شغلی و اختلال در روابط بین فردی شود. بنابر این استفاده از برخی مداخلات جهت رفع این مشکل ضروری به نظر می‌رسد. در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آرمیدگی عضلانی بر کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی پرداخته شد.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی با داشتن گروه شاهد و بررسی پیش-آزمون و پس‌آزمون صورت گرفت. بدین منظور در سال 91-92 یکی از دبیرستان‌های دخترانه شبانه‌روزی استان کرمانشاه به صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد و پرسشنامه سنجش علایم سندرم پیش از قاعدگی در میان دانش آموزان پخش گردید. پس از دو سیکل متوالی پرسشنامه‌ها جمع آوری شد و از میان مبتلایان 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه آرمیدگی عضلانی را در طول 1 ماه آموزش دید و هر روز به طور مداوم همراه با دی وی دی آموزش آرمیدگی عضلانی به تمرین پرداخت و سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.
یافته‌ها: میانگین علایم سندرم پیش از قاعدگی پیش از مداخله در گروه شاهد و آزمایش به ترتیب (34/5±66/69 و 84/5±21/69)، و پس از مداخله در گروه شاهد و آزمایش به ترتیب (36/5±07/69 و 03/6±29/62) بود (001/0>p). گروه آرمیدگی عضلانی در پس آزمون، به طور معنی‌داری در میانگین علایم سندرم پیش از قاعدگی کاهش نشان داد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که آرمیدگی عضلانی موجب کاهش سندرم پیش از قاعدگی می‌شود. تحقیقات بیشتر را در این زمینه توصیه می‌کنیم.