جلد 38، شماره 1 - ( 2-1393 )                   جلد 38 شماره 1 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ,گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، ntrtabesh@yahoo.com
چکیده:   (7708 مشاهده)

چکیده سابقه و هدف: تا کنون هیچ مطالعه ای جهت بررسی تاثیر مکمل یاری کلسیم و ویتامین D بر فاکتور های التهابی و آدیپوسیتوکین ها در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که دارای سطوح ناکافی ویتامین D سرم هستند انجام نشده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل یاری کلسیم و ویتامین D بر بیومارکرهای التهابی و آدیپوسیتوکین ها در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارای سطوح ناکافی ویتامین D سرم انجام گردید. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، 118 فرد مبتلا به دیابت به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1- دریافت هفته‌ای 50000 IU ویتامینD و پلاسبوی کلسیم، 2- دریافت روزانه 1000 mg کلسیم کربنات و پلاسبوی ویتامین D، 3- دریافت هفته‌ای 50000 IU ویتامین D و روزانه 1000 mg کلسیم کربنات و 4- دریافت پلاسبوی ویتامین D و کلسیم به مدت 8 هفته. در ابتدای مطالعه و پس از 8 هفته سطوح خونی عوامل التهابی و آدیپوسیتوکین ها تعیین شد. یافته‌ها: مکمل یاری هم زمان کلسیم و ویتامین D سبب کاهش معنی‌دار لپتین (تغییرات از ابتدای مطالعه 19±92- در برابر 18±9- ng/ml در گروه پلاسبو ، 001/0P<)، IL-6 ( تغییرات از ابتدای مطالعه 1±4- در برابر 1±3- ng/ml در گروه پلاسبو ، 001/0P<) و TNF-α ( تغییرات از ابتدای مطالعه 3/1±4/3- در برابر 2/1±1/0- pg/ml در گروه پلاسبو ، 04/0P=) گردید. افرادی که فقط مکمل کلسیم دریافت میکردند کاهش بیشتری در hs-CRP در مقایسه با پلاسبو پس از تعدیل سطوح ابتدایی داشتند ( تغییرات از ابتدای مطالعه 25/0±07/0- در برابر 24/0±02/0- ng/ml در گروه پلاسبو ، 09/0P=). نتیجه‌گیری: مکمل یاری هم زمان کلسیم و ویتامین D سبب بهبود التهاب از طریق کاهش فاکتورهای التهابی IL-6 ، TNF- در افراد دارای سطوح ناکافی ویتامین D و مبتلا به دیابت نوع 2 می شود. واژگان کلیدی: ویتامین D، کلسیم، شاخص‌های التهابی، آدیپوسیتوکین‌ها، دیابت نوع 2.

متن کامل [PDF 318 kb]   (2190 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1393/5/13 | پذیرش: 1393/5/13 | انتشار: 1393/5/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.