سابقه و هدف: آگاهی از عوامل مؤثر در انتخاب روش های پیشگیری از بارداری می تواند جهت برنامه ریزی های مناسب در زمینه تعادل درنرخ موالید و ارائه خدمات تنظیم خانواده به صورت سازمان یافته مورد استفاده قرار گیرد. هدف مطالعه حاضر شناسایی عوامل جمعیت شناختی، رفتاری و باروری تأثیرگذار در انتخاب روش های پیشگیری از بارداری در زنان تهرانی بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که بر روی 2551 زن انجام گرفت که این افراد بر اساس نوع روش پیشگیری از بارداری به 5 گروه تقسیم شدند که شامل روش های هورمونی، مکانیکی، طبیعی، دائمی و مخلوطی از روش های پیشگیری از بارداری بود. اطلاعات جمعیت شناختی، رفتاری و باروری نمونه های تحت بررسی از بانک داده های مطالعه قند و لیپید تهران به دست آمد.
یافته‌ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 5/10±4/39 سال بود. روش‌های هورمونی (66/0درصد) و طبیعی (12/37درصد) به ترتیب کمترین و بیشترین روش های پیشگیری از بارداری بودند. با افزایش سن شانس استفاده از روش های هورمونی) 96/0=OR)، مکانیکی )97/0=OR) و روش های ترکیبی) 91/0=OR) کاهش یافت. در مقایسه با زنان با تحصیلات بالاتر، زنانی که که دارای تحصیلات متوسطه و فوق دیپلم ) 08/2=OR) بودند با احتمال بیشتری از روش های دائمی استفاده کرده بودند. زنانی که دارای 5-3 فرزند بودند، تمایل بیشتری به استفاده از روش های دائمی داشتند. سابقه سقط جنین احتمال انتخاب روش‌های هورمونی را کاهش می داد (60/0=OR).
نتیجه‌گیری: بین سن، تحصیلات،تعداد بارداری، تعداد فرزندان، سابقه سقط و مصرف سیگار با الگوی انتخاب روش پیشگیری از بارداری در زنان تهرانی ارتباط دیده شد. به نظر می‌رسد نتایج می‌تواند برای برنامه‌ریزی‌های موفق در زمینه تنظیم خانواده مورد استفاده قرار گیرد.