پژوهش در پزشکی

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای  اختلال‌های تیروئیدی در دوران بارداری و اهمیت این  اختلال‌ها در زنان باردار و  مطالعه‌های مبنی بر ارتباط بین اختلال عملکرد تیروئید در دوران بارداری و پیامدهای بد بارداری، هنوز در مورد سودمندی غربالگری همه زنان در اوایل بارداری در رابطه با اختلال عملکرد تیروئید اتفاق نظر وجود ندارد و مجامع علمی جهانی بیماریابی افراد پرخطر را  برای تشخیص این  اختلال‌ها در بارداری توصیه می‌کنند. هدف مطالعه حاضر مقایسه غربالگری عمومی با بیماریابی افراد
 پر‌خطر در تشخیص  اختلال‌های تیروئیدی در زنان باردار ایرانی است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که روی 1600 زن باردار در نیمه اول بارداری انجام شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها با تکمیل پرسشنامه، وضعیت خطر آنان از نظر ابتلا به  اختلال‌های تیروئیدی  با چک لیست عوامل خطر برآورد شد. سپس ابتلای آنان به  اختلال‌های تیروئیدی براساس  معاینه‌های بالینی و اندازه‌گیری سطح سرمی T4، TSH، TPOab وT-uptake مشخص شد. شیوع  اختلال‌های تیروئیدی مشخص  شده و عوامل خطر پیش‌گویی‌کننده  اختلال‌های تیروئیدی در آنالیز رگرسیون تعیین شدند.

یافته‌ها: در مطالعه حاضر که روی 1600 نفر خانم باردار انجام  شد، شیوع  اختلال‌های تیروئیدی 5/36 درصد (584 نفر) به‌دست آمد. در گروه پرخطر 9/42 درصد (386 نفر) و در گروه کم خطر 3/28 درصد  (198 نفر) بر حسب  آزمایش‌های به عمل آمده، ا به یکی از انواع  اختلال‌های تیروئیدی مبتلا بودند. از بین عوامل خطر مورد بررسی، سابقه استفاده از داروهای تیروئیدی، سابقه  اختلال‌های تیروئیدی و سابقه فامیلی  اختلال‌های تیروئیدی عوامل پیش‌گویی‌کننده  معنادار در اختلال‌های تیروئیدی بودند (005/0>p).

بحث: به نظر می‌رسد در صورت  استفاده نکردن از غربالگری عمومی حدود یک سوم  (9/33 درصد) زنان مبتلا به اختلال تیروئیدی در طی بارداری تشخیص داده نمی‌شوند. انجام  مطالعه‌های بیشتر توصیه می‌شود.