سابقه و هدف: تولید آنزیم­های بتالاکتاماز وسیع‌الطیف، مهم‌ترین عامل مقاومت به آنتی‌بیوتیک­های بتالاکتام در میان باکتری‌های گرم منفی است.هدف از این تحقیق، تعیین الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های پروتئوس جدا شده از عفونت‌های مجاری ادراری در ایلام و بررسی وجود ژن‌های  blaTEM ,blaCTX-M در آن‌ها بود.

روش بررسی: در این پژوهش تعداد 200 نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری که کشت آنها مثبت بود از مراکز درمانی ایلام جمع‌آوری وبه وسیله آزمایش‌های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی شناسایی شدند. سپس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و میزان MIC سویه‌های پروتئوس جدا شده تعیین و از نظر وجود (فراوانی) ژن­های blaCTX-M و blaTEM مورد بررسی مولکولی قرار گرفتند.

یافته‌ها: از 200 نمونه مورد مطالعه، میزان 60درصد از خانم­ها و 40درصداز آقایان جدا شد. در این بررسی تعداد 25 سویه (5/12درصد) آلوده به پروتئوس بودند که بیش­ترین میزان آلودگی مربوط به محدوده سنی 21 تا30سال(40 درصد) بود. از 25 سویه پروتئوس جدا شده 18 سویه(72درصد) پروتئوس میرابیلیس، 6 سویه(24درصد) پروتئوس ولگاریس و یک سویه (4درصد) پروتئوس رتگری تشخیص داده شد. پس از تعیینMIC و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها، با روش فنوتیپی 12 سویه(48درصد) مولد ESBL شناخته شدند که 12 سویه(48درصد) به سفتازیدیم، 10 سویه(40درصد) به سفوتاکسیم و 8 سویه(32درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، با روش تایید دیسک ترکیبی 10 سویه مولد ESBL بودند. نتایج بررسی مولکولی نشان داد که 10 سویه (40درصد) دارای ژن blaTEMو 8 سویه (32درصد) حاوی ژن blaCTX-M  بودند.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد میزان مقاومت به سفالوسپورین‌های نسل سوم در این سویه‌ها زیاد وجای نگرانی دارد و انجام دقیق آزمایش‌های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک در عفونت‌های ناشی از ارگانیسم‌های تولیدکننده ESBL یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.