جلد 41، شماره 1 - ( 2-1396 )                   جلد 41 شماره 1 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده پزشکی، گروه ژنتیک پزشکی ، pouresfar@gmail.com
چکیده:   (7674 مشاهده)

سابقه و هدف: ناباروری پدیدهای است که 15درصد زوجین را تحت تاثیر قرار میدهد و در این بین حدود 50 درصد موارد ناباروری علل مردانه دارد. یکی از
علل ناباروری آزو اسپرمی است که به نبود اسپرم در هر انزال اطالق میشود و قریب 1درصد مردان کل جمعیت را درگیر میکند. در این مطالعه به مروری جامع در
خصوص بیماری آزوسپرمی و عوامل موثر در ایجاد آن به همراه شناخت بهتری از روشهای تشخیص و ارائه اطالعات جامعی از روشهای درمانی نوین این اختالل
تولید مثلی پرداخته میشود.
روش بررسی: برای نگارش این مقاله مطالعه وسیعی در مورد آزواسپرمی، دالیل و روشهای درمانی با جستوجو کلمههای Azoospermia ،genetics ،
treatment و diagnosis در پایگاههای اطالعاتی معتبر پزشکی و به طور عمده PubMed تا سال 2016 انجام شد. از میان مقالههای جمعآوری شده، مقالههایی که
بیشترین ارتباط را با اهداف نگارش این مقاله از جهت توضیحات اجمالی در مورد اتیولوژی بیماری آزوسپرمی و راههای درمانی بیماری داشتند انتخاب شدند و مورد
مطالعه بیشتر قرار گرفتند.
یافتهها: مرور مقالهها نشان دادند که بیماریهای ژنتیکی مانند سندروم کالین فلتر، فیبروزکیستی، نارسایی اولیه و ثانویه بیضه به دلیل اختاللهای هورمونی،
ناهنجاریهای کروموزومی اعم از عددی یا ساختاری، جهشهای ژنی، تغییرات ژنومیک در سطح تلومرها و آپوپتوز حاصله، پلی مورفیسمهای ژنتیکی و نیز
اختاللهای آناتومیک مرتبط با مجرای دفران و انزال، سن، درمانهای سرطان بیضه و سایر بیماری ها، واریکوسل و جراحیهای درمانی بیضه از مهمترین عوامل
شناخته شده موثر در ایجاد آزواسپرمی هستند.
تحلیل و تفسیر: بهرغم وجود عوامل بسیار متعددی که در آزواسپرمی مردان دخالت دارند، مشاوره ژنتیکی و آزمایشهای بالینی میتوانند در بسیاری از موارد با
تشخیص زودرس علت بیماری توان تولید اسپرم و باروری را به بیمار بازگرداند.
نتیجهگیری: با بررسی و شناخت دقیق اتیولوژی آزواسپرمی در یک فرد میتوان با ارائه راهکار درمانی مناسب به مدیریت بیماری کمک کرد.

متن کامل [PDF 814 kb]   (6671 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: اورولوژی
دریافت: 1395/6/23 | پذیرش: 1395/12/10 | انتشار: 1396/3/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.