پژوهش در پزشکی

      سابقه و هدف :امروزه جهان بحران سالمندی جمعیت را پیش رو دارد ،دمانس را میتوان از جمله مهمترین بیماریهای دوران سالمندی دانست. تحقیقات سایکوفیزیولوژیک در زمینه دمانس  میتواند  توجه ما را به یافته هایی عینی تر جلب نماید. در مطالعات قبلی سطح هدایت پوستی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا تغیراتی داشته است با توجه به وجود زمینه مشترک نرودژنراتیو دربیماری دمانس  و اسکیزوفرنیا این تغییرات در مبتلایان به دمانس نیز مطرح می باشد که مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده است.هدف از این مطالعه مقایسه سطح پایه هدایت پوستی بین مبتلایان به دمانس و سالمندانی است که دمانس ندارند .
مواد و روش  بررسی : مطالعه به روش مورد شاهدی انجام شد. در مرکز نگهداری سالمندان پس از معاینه و استفاده از ابزار CDR  34سالمند مبتلا به دمانس انتخاب شدند و34 سالمند غیر مبتلا به دمانس نیز در گروه کنترل قرار گرفتند با استفاده از کانال سنجش هدایت الکتریکی پوستی دستگاه بیوفیدبک سطح پایه هدایت پوستی آنها اندازه گیری شد ومیانگین دو گروه بوسیله آزمون T با هم مقایسه شدند. 
یافته ها : افراد دو گروه از نظر خصوصیات فردی مشابه بودند سطح هدایت الکتریکی پوستی در گروه دمانس 251/0±260/0میکروزیمنس و در گروه فاقد دمانس 425/0±600/0میکروزیمنس محاسبه شد و با (001/0>p  ) معنادارمی باشد.
نتیجه¬گیری: سطح  پایه هدایت الکتریکی پوستی در مبتلایان به دمانس کمتر است . بررسی SCL در  انواع دمانس  می تواند زوایای بیشتری از عملکرد مغزرا در آینده به ما نشان دهد.