جلد 42، شماره 4 - ( 10-1397 )
جلد 42 شماره 4 صفحات 229-222 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
karimi M, Arjmande shabestari A, Faghih langroodi T, Pouraliakbar H, Tahrae M. Thoracic aortic distensibility and its relationship to aortic atherosclerotic plaques: A multicenter study using ECG-gated 64-slice and dual-source (256-slice) computed tomography. Research in Medicine 2018; 42 (4) :222-229
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1830-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1830-fa.html
کریمی محمدعلی، ارجمند شبستری عباس، فقیه لنگرودی ترانه، پورعلی اکبر حمیدرضا، تهرایی محمود. بررسی میزان اتساع پذیری آئورت توراسیک و ارتباط آن با پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت و عروق کورونری: مطالعه‌ای چند مرکزی با استفاده از دستگاههای توموگرافی کامپیوتری 64 مقطعی و 256 مقطعی. پژوهش در پزشکی. 1397; 42 (4) :222-229
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، mkarimidr@yahoo.com
چکیده: (12905 مشاهده)
سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساعپذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساعپذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساعپذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساعپذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساعپذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساعپذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساعپذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساعپذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساعپذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساعپذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است.
مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساعپذیری آئورت (ADI) در محلهای از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(L-ADI)، اندازهگیری شد. متوسط مقادیر ADI در محلهای ازپیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.
یافته ها: تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنیداری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنیداری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چندمتغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت.
نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساعپذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیشبینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb