سابقه و هدف: ریتم اسکاپولوهومرال به عنوان یک سند کینماتیکی، نشا ندهنده وضعیت حرکت مفصل شانه است. مطالعه های مختلفی به بررسی عوامل مختلف
روی ریتم اسکاپولوهومرال پرداخته اند. در این مطالعه هدف ما تعیین تاثیر سطح حرکتی برمیزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در زوایای
مختلف ابداکشن شانه است. این تحقیق در سال 1397 در دانشگاه کردستان انجام شد.
مواد و رو شها: در این تحقیق تجربی، تعداد 35 آزمودنی مرد سالم به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از دو اینکلینومتر برای اندازه گیری
ابداکشن شانه و میزان چرخش بالایی کتف در پوزیشن استراحت کتف، 45 ، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه استفاده شد. آزمودنی ها عمل ابداکشن بازو را با
دست برتر در سطوح فرونتال، ساجیتال و اسکاپولا انجام می ¬دادند. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم میزان ابداکشن گلنوهومرال بر چرخش بالایی کتف از پوزیشن
استراحت کتف تا 45 ، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه در سطوح مختلف محاسبه شد و مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
یافته ها: در 45 درجه ابداکشن شانه، تقاوت معنا داری در میزان چرخش بالایی کتف ) 07 / p =0 ( و ریتم اسکاپولوهومرال ) 48 / p =0 ( بین سطوح حرکتی فرونتال،
ساجیتال و اسکاپولا وجود نداشت اما در 90 درجه ابداکشن شانه، میزان چرخش بالایی کتف در سطح فرونتال بیشتر از سطح ساجیتال ) 05 / p <0 ( و در 135
درجه ابداکشن شانه، میزان چرخش بالایی کتف در سطح فرونتال بیشتر از دو سطح دیگر بود ) 5درصد> p(. از طرف دیگر نتایج مطالعه نشان داد که نسبت ریتم
اسکاپولوهومرال از صفر تا 90 درجه در سطح ساجیتال بیشتر از سطح فرونتال بود در حالی که نسبت ریتم اسکاپولوهومرال از صفر تا 135 درجه ابداکشن شانه در
سطح ساجیتال بیشتر از دو سطح دیگر بود ) 5درصد> .)p
نتیج هگیری: به نظر می رسد که میزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال حین ابداکشن بازو در سطوح فرونتال، ساجیتال و اسکاپولا متفاوت
است. این نتایج می تواند در ارزیاب یهای کلینیکی و مطالعه های پژوهشی استفاده شود.