جلد 45، شماره 1 - ( 1-1400 )                   جلد 45 شماره 1 صفحات 68-64 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه بیولوژی سلولی و علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، realmastery@hotmail.com
چکیده:   (1464 مشاهده)
سابقه: مورفومتری انتهای دیستال رادیوس شامل چهار معیار طول رادیال، شیب رادیال، شیب کف دست و واریانس اولنار است. ارزیابی اندازه این معیارها در تشخیص و درمان آسیب‌های ناحیه مچ دست و انتهای دیستال رادیوس مانند شکستگی و دررفتگی،کاربرد دارد. هدف از این مطالعه بررسی پارامترهای مورفومتری انتهای دیستال رادیوس در مراجعان به بیمارستان آبان تهران در سال 97 است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی است و روی 100  نفر از بیماران (50 زن و50  مرد) مراجعه‌کننده به بیمارستان آبان تهران از تیر 97 تا شهریور 97 برای رادیوگرافی مچ دست و انتهای دیستال رادیوس، انجام شد. به دلیل غیر نرمال بودن داده‌ها از آزمون من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد و سطح معناداری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 100 تصویر رادیوگرافی مچ دست و انتهای دیستال رادیوس در 50 زن و50  مرد بررسی شد. میانگین سن بیماران 37.5 (15_62) بود. شیب رادیال5.3 ±  17.5درجه، طول رادیال  10.04 ± 2.6میلی متر و واریانس  اولنار1.8  3.6 ± بود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تفاوت معناداری بین میانگین اندازه پارامترهای مورفومتریک انتهای دیستال رادیوس در سمت راست و چپ و دو جنس وجود ندارد.
متن کامل [PDF 848 kb]   (386 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: علوم تشریحی (آناتومی، بافت شناسی، جنین شناسی، بیولوژی تولید مثل)
دریافت: 1397/12/13 | پذیرش: 1398/10/15 | انتشار: 1400/8/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.