جلد 44، شماره 4 - ( 10-1399 )
جلد 44 شماره 4 صفحات 593-587 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون ، mrdeyhim@yahoo.com
چکیده: (4764 مشاهده)
سابقه و هدف: پلاکت ها در مدت ذخیره سازی دچار یکسری تغییرهای بیوشیمیایی، عملکردی و مرفولوژیک می شوند که به مجموع آن ها آسیب ذخیره پلاکت گفته می شود که م یتواند سبب کاهش عملکرد و کاهش بقای پلاکت ها شود. آسیب اکسیداتیو یکی از دلایل اصلی آسیب ذخیره پلاکت است. به همین دلیل در این مطالعه سعی شده به تعیین تاثیر استرس اکسیداتیو در پلاکت ها در طول مدت نگه داری پرداخته شود. این تحقیق در سال 1396 در مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران انجام شده است.
مواد و روشها: دراین مطالعه که از نوع تجربی بود، 10 کیسه کنسانتره پلاکت تهیه شده به روش پلاکت غنی از پلاسما ) PRP (، بررسی شد. پارامترهای تحقیق شامل، اندازه گیری گونه های فعال اکسیژن میتوکندریایی) ROS (، غلظت مالون دآلدئید) MDA (، غلظت متابولیت های نیتریک اکسید )نیترات/نیتریت( ، فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز) LDH ( و شمارش پلاکت ها در روزهای 1، 3، 5 و 7 نگه داری بود. در این مطالعه برای توصیف داد ههای به دست آمده از آنالیز آماری واریانس استفاده شد.
یافته ها: میزان ROS میتوکندریایی( 16.22 ± 37 )، غلظت( 22.2±11.6) MDA و فعالیت آنزیم( 3680±7.4(LDH )در طول نگه داری پلاکت ها، به صورت معناداری افزایش یافته بود ( P<0.001 ). از طرف دیگر ، شمارش پلاکت ها نیز به صورت معناداری کاهش یافته بود. غلظت متابولی تهای نیتریک اکسید )نیترات و نیتریت( در روزهای نگه داری پلاکت تغییر چندانی را نشان نمی داد .(P>0.05)
نتیجه گیری: به نظر می رسد استرس اکسیداتیو در طول مدت نگه داری پلاکت ها به وقوع پیوسته که میتواند سبب کاهش تعداد پلاک تها و کاهش بقای آ نها شود. شاید استفاده از مواد افزودنی آنتی اکسیدان در پلاک تها بتواند سبب کاهش آسیب اکسیداتیو و در نتیجه افزایش بقای این فرآورده خونی مهم شود.
مواد و روشها: دراین مطالعه که از نوع تجربی بود، 10 کیسه کنسانتره پلاکت تهیه شده به روش پلاکت غنی از پلاسما ) PRP (، بررسی شد. پارامترهای تحقیق شامل، اندازه گیری گونه های فعال اکسیژن میتوکندریایی) ROS (، غلظت مالون دآلدئید) MDA (، غلظت متابولیت های نیتریک اکسید )نیترات/نیتریت( ، فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز) LDH ( و شمارش پلاکت ها در روزهای 1، 3، 5 و 7 نگه داری بود. در این مطالعه برای توصیف داد ههای به دست آمده از آنالیز آماری واریانس استفاده شد.
یافته ها: میزان ROS میتوکندریایی( 16.22 ± 37 )، غلظت( 22.2±11.6) MDA و فعالیت آنزیم( 3680±7.4(LDH )در طول نگه داری پلاکت ها، به صورت معناداری افزایش یافته بود ( P<0.001 ). از طرف دیگر ، شمارش پلاکت ها نیز به صورت معناداری کاهش یافته بود. غلظت متابولی تهای نیتریک اکسید )نیترات و نیتریت( در روزهای نگه داری پلاکت تغییر چندانی را نشان نمی داد .(P>0.05)
نتیجه گیری: به نظر می رسد استرس اکسیداتیو در طول مدت نگه داری پلاکت ها به وقوع پیوسته که میتواند سبب کاهش تعداد پلاک تها و کاهش بقای آ نها شود. شاید استفاده از مواد افزودنی آنتی اکسیدان در پلاک تها بتواند سبب کاهش آسیب اکسیداتیو و در نتیجه افزایش بقای این فرآورده خونی مهم شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
خون شناسی و بانک خون
دریافت: 1398/6/5 | پذیرش: 1398/10/18 | انتشار: 1399/4/7
دریافت: 1398/6/5 | پذیرش: 1398/10/18 | انتشار: 1399/4/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |