سابقه و هدف: حالت تهوع یکی از مهم ترین مشکلات هنگام اعمال دندان پزشکی است که درمان را در بیماران مشکل و ناممکن می کند. در مقاله های مختلف به روش های متنوع غیر دارویی، دارویی و همچنین به روش های گیاهی اشاره شده است. یکی دیگر از روش های گیاهی برای غلبه بر رفلکس تهوع، استفاده از  عصاره سنجد است که تاثیر آن بر رفلکس تهوع در مقاله های کمی ذکر شده است، بنابراین به دلیل خلأ اطلاعاتی، این تحقیق با هدف تعیین تاثیر قرص مکیدنی عصاره سنجد بر رفلکس تهوع انجام شد.
روش مطالعه: این تحقیق به صورت کار آزمایی بالینی روی 45 بیمار انجام شد. گروه مورد(تجربی 2)قرص عصاره سنجد را مکیده وگروه شاهدکه مداخله ای روی آ نها انجام نمی شد وگروه پلاسبو(تجربی 1)که به آن ها قرص مکیدنی شبی هسازی شده بدون عصاره که ازنظر رنگ و اندازه و شکل مشابه نمونه اصلی است داده شد. شرط  اساسی برای ورود به مطالعه، داشتن رفلکس تهوع فرد و نیز رضایت وی برای شرکت در مطالعه بود. ساخت قرص به صورت آزمایشگاهی انجام شد. سپس میزان تهوع را روی بیماران تصادفی با تحریک کام نرم بررسی کرده و بیمار میزان آن را روی خط کش Glascow scale نشان داد. مطالعه روی بیماران با رفلکس تهوع بالای 10 انجام شد که قرص ها را به مدت چهار دقیقه مکیدند و بلافاصله دوباره با تحریک توسط آبسلانگ میزان تهوع را روی خط کش توسط بیمار اندازه گرفتیم.
یافته ها: میزان رفلکس تهوع پیش از مداخله و در زیرگروه خفیف، در گروه شاهد 6/ 10 ، در گروه پلاسبو 8/ 10 و مورد 8/ 10 بود و همی نطور در زیر گروه متوسط به ترتیب 2/ 15 ، 8/ 14 ، 4/ 15 بود. سرانجام در زیر گروه شدید به ترتیب 6/ 17 ، 18 ، 4/ 17 بود که اختلاف ناچیزی داشتند و این از لحاظ آماری معنادار نبود (P <0.09).
نتیجه گیری: به نظر میرسد که سنجد سبب کاهش رفلکس تهوع می شود. این مطالعه به استفاده وسیع تر و توجه بیشتر به پژوه شهای این حیطه پیشنهاد کرده و همچنین توصیه میشود تحقیق های تکمیلی درباره آثار ماده موثره عصاره سنجد انجام شود.