مرکز آموزشی - درمانی حافظ، شیراز، شیراز، ایران.
چکیده: (1329 مشاهده)
در این پژوهش ۹۰ بیمار که طبق ملاکهای DSM-۱۱۱-R تشخیص اختلال خلقی دو قطبی نوع I داشته اند و روی درمان نگاهدارنده لیتیوم بودند انتخاب شدند و دو سال تحت پیگیری قرار گرفتند. سپس آنان را بر سطح سرمی به دو گروه متفاوت، گروه یک (۳۸ نفر) با سطح سرمی لیتیوم بین ۰/۵۰-۰/۷۰ و گروه دوم (۳۸ نفر) با سطح سرمی بین ۰/۷۱-۰/۹۰ میلیاکیووالان در لیتر تقسیم کردیم. معدل سطح گروه اول ۰/۶۲ و گروه دوم ۰/۷۸ میلی اکیووالان در لیتر بود، این بیماران به طور مرتب پیگیری و سطح سرمی آنها با روش Flame Photometry اندازه گیری شدند. پس از جمع آوری نتایج مشاهده شد که ۱۳ نفر (۴۳ درصد) از ۳۸ بیمار گروه اول و ۸ نفر (۲۱ درصد) از ۳۸ بیمار گروه دوم بیماری شان عود کرد؛ به طوری که ، خطر نسبی عود در گروه اول ۱/۶ برابر گروه دوم بود. همچنین عوارض جانبی شایع لیتیوم در گروه دوم بیشتر از گروه اول بود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
میکروبشناسی دریافت: 1398/12/3 | پذیرش: 1398/12/3 | انتشار: 1398/12/3