استاد یار بخش جراحی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (بیمارستان شهید بهشتی)،تهران،ایران.
چکیده: (6252 مشاهده)
از زمان کشف انسولین، درمان بیماران دیابت نوع ۱ با این دارو به صورت تزریقی شروع شد که هنوز هم ادامه دارد، مصرف انسولین مرگ و میر این بیماران را کاهش داد ولی از عوارض آنان نکاست؛ به طوری که بسیاری از این بیماران به عوارضی مانند نفروپاتی، رتینوپاتی، نوروپاتی و ... مبتلا می شوند. از سال ۱۹۶۶ پیوند پانکراس برای درمان این بیماری و پیشگیری از عوارض آن مطرح شد و هم اکنون در مراکز بسیاری با موفقیت انجام میشود. اولین پیوند پانکراس در ایران توسط گروه ما، در خرداد ۱۳۷۳ روی جوان ۲۲ ساله ای که دچار دیابت غیر قابل کنترل (Hyperlabile) بود، انجام گرفت. در این عمل قسمتی از لوزالمعده مادر بیمار به همراه سرخرگ و سیاهرگ طحال برداشته شد و با آناستوموز سرخرگ آن به سرخرگ ایلیاک راست و سیاهرگ آن به بزرگ سیاهرگ زبرین و پانکرائیکوژژنوستومی، عمل پیوند انجام شد. قند خون بیمار پس از پیوند، بدون تزریق هرگونه انسولین، طبیعی بود. پس از دو ماه به علت آپاندیسیت حاد و عفونت اطراف عضو پیوندی و قطع اجباری داروهای کاهنده ایمنی، عضو پس زده شد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1398/12/4 | انتشار: 1398/12/4