استادیار دانشکده های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران،ایران.
چکیده: (2103 مشاهده)
با وجود پیشرفت علم و تکنولوژی، مشکلات تشخیصی و درمانی اختلالهای دستگاه وستیبولر به خصوص سر گیجه هنوز بیماران را رنج می دهد. شاید بخش عمده ای از علت آن نامعلوم بودن نوروفیزیولوژی این دستگاه در ارتباط با مکانیسم تحریک گیرنده ها - باشد که آموزش آن را نیز با تناقض و ابهام همراه می سازد.
عوامل فیزیکی گوناگونی چون حرکت با شتاب زاویه ای (۱ تا ۹)، تغییر دما (۱۶ تا ۲۱) و امواج صوتی (۲۲ تا ۲۷) در تحریک گیرنده های مجاری نیمدایره که کوپولا نام گرفته اند دخالت دارند. و از آنجا که تفسیر نتایج حاصل از وجود هر یک از این عوامل با هم مطابقت ندارند لذا مکانیسم واحدی برای چگونگی تحریک آنها بیان نشده است. یکی از پذیرفته ترین نظریه ها، درباره مکانیسم تحریک کوپولا در هنگام حرکت با شتاب زاویه ای فرضیه جریان آندولیف است. در این تحقیق به منظور شناخت ساز و کار (مکانیسم) تحریک در اثر چرخش به غیر از جریان آندولنف دو فرضیه اینرسی کوپولا و تحریک کوپولا در اثر بروز تغییر فشار در دو طرف مجرای نیمدایره مطرح شده، مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع تجربی و تفکیک فرضیه ها از یکدیگر بر مبنای تغییر محل محور چرخش نسبت به کوپولا بوده است، لذا محور چرخش در طرف راست، چپ، عقب و جلوی گیرنده انتخاب شده و ایمپالسهای عصب وستیبولر قورباغه در این چهار حالت ثبت شده است.
پژوهش انجام شده نشانگر آن است که فرضیه حرکت مایع نسبت به جدار مجرای نیمدایره در اثر چرخش با شتاب زاویه ای، محتمل ترین فرضیه است و در آن لزوم نیمدایره ای بودن شکل مجاری و حرکت مایع آندولف را برای تحریک کوپولا، در شرایط In vivo، به اثبات می رساند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/12/12 | پذیرش: 1398/12/12 | انتشار: 1398/12/12