جلد 15، شماره 1 و 2 - ( فروردین - شهریور 1370 )                   جلد 15 شماره 1 و 2 صفحات 82-78 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار دانشکده علوم تغدیه و صنایع غذایی (دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)،تهران،ایران.
چکیده:   (2520 مشاهده)
هر چند که اخیرا کادمیم (cadmium) از فراوانترین عناصر فلزی سنگین است که در ایجاد آلودگی و مسمومیت غذایی در بیشتر کشورها مطرح می باشد، ولی نقش آن به عنوان یکی از مسموم کننده های فلزی موجود در مواد غذایی از سده های پیش شناخته شده این عنصر که همراه با سایر فلزات سنگین در سنگهای معدنی وجود دارد در مقادیر ناچیز بهمراه روی و یا بصورت روکش فلزات دیگر به طور عادی یافت می شود که مقدار مختصری از آن برای آلوده نمودن مواد غذایی کافی می باشد. بویژه که این فلر در اسیدهای آلی حل شده و به آسانی می تواند در مواد غذایی وجود داشته باشد.
بالاترین خطر ناشی از مصرف کار میم از طریق غذاهایی که به این فلز آلوده هستند، ایجاد بیماری itai- itai می باشد که در سال ۱۹۶۰ در ژاپن اتفاق افتاد. این رویداد ناگوار بار دیگر خاطره بیماری Minamata را که در نتیجه آلودگیهای صنایع ژاپن حادث شده بوده زنده نمود. توجه جهان به آلودگی و مسمومیت مواد غذایی با کادمیم، بخاطر یک رشته پژوهشهایی است که در حال حاضر در کشورهای صنعتی جهان شروع شده است و همگی حکایت از آن دارد که مسمومیت کادمیم. از بین سایر عناصر فلزی موجود در مواد غذایی، انکار ناپذیر است. این مسئله نه تنها از نظر ایجاد مسمومیت بالای آن بلکه به دلیل گستردگی بسیار آن در صنایع مواد غذایی
جدید قابل اهمیت می باشد و پس از اینکه مسمومیت کادمیم شناخته شد. کاربرد آن در آمریکا و اروپا منتفی گردید. مع ذالک، در انگلستان و آلمان و در مقایسه با آمریکا - هنوز این عنصر به مقدار کم کاربرد دارد که بیشترین سهم آن در پیگمانها و در صنایع پلاستیک به عنوان ثبات دهنده استفاده می شود (۲), کادمیم در آلیاژهای فلزی مهم یافت می شود و مخلوط آن با مس باعث می گردد که مقاومت مکانیکی در حرارتهای بالا افزایش یابد. آلیاژ مس کادمیم  در دستگاههای خنک کننده مانند رادیاتورها به کار می رود و مهمترین مورد مصرف آن ماده سازنده الکترود در پیلهای قلیایی می باشد.
متن کامل [PDF 3739 kb]   (664 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/12/18 | پذیرش: 1398/12/18 | انتشار: 1398/12/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.