عامل ترابرد که از گویچه­های سفید سالم بدست می­آید و نه ویژگی آنتی ژنی و آنتی کوری دارد و نه صفات اسید نوکلئیک در بسیاری از بیماری­ها که با اختلالی در ایمنی سلولی همراهست، مورد استفاده قرار می­گیرد. در میان اختلالات چندگانه ایمنی مادرزاد، بویژه در آن گروه که بیشتر ایمنی سلولی مختل است، جا دارد که درمان با عامل ترانسفر انجام شود، در اینجا بیش از همه درمان با عامل ترانسفر برای سندرم Wiskott-Aldrich طرح می­شود . اختلالات اکتسابی ایمنی سلولی، مانند آنچه که در برخی از بیماری­های بدخیم، سارکوئید ، سل پیشرونده، جذام لیروماتوز، عفونت­های پخش قارچی و ویروسی و در پاره­ای از شکل­های آرتریت روماتوئید دیده می­شود، اندیکاسیون­های دیگر درمان با عامل ترابرد است. گزارش­های نخستین در نوشته­های پزشکی جهان در مورد استفاده از این عامل بسیار امیدوار کننده است ولی هنوز آزمایش­های دامنه­دارتری با پی­گیری درازتر ضروری است تا بتوان بطور قطع درباره دست آوردهای درمانی عامل ترانسفر اظهار نظر کرد.