براساس گزارش بروز پرکاری تیروئید پس از یدرسانی در آفریقا، سازمان جهانی بهداشت، یونیسف و ICCIDD در مورد میزان مطلوب ید ادرار تجدیدنظر نموده و 100 تا 200 میکروگرم در لیتر را محدوده میانه مطلوب تلقی نموده‌اند. از آنجا که میانه 100 به معنای آن است که بخشی از افراد جامعه به ویژه کودکان و زنان شیرده و باردار در معرض کمبود ید هستند، این بررسی پس از یدرسانی با نمک یددار به میزان ppm40 در ایران انجام گرفت. از سال 1373 بیش از 50% افراد جامعه نمک یددار مصرف می‌کرده‌اند و این تحقیق 2 سال پس از آن انجام شد. 30 خوشه هر کدام شامل 10 دانش‌آموز 8 تا 10 ساله با روش PPS از 26 استان کشور به روش تصادفی انتخاب شدند. به علاوه 2720 نفر در سنین 6 تا 802 سال به طور تصادفی از سه شهر بزرگ انتخاب به طور جداگانه بررسی شدند. اندازه‌گیری ید ادرار به روش Digestion و سطح سرمی 4T و 3T و TSH و جذب 3T توسط رزین، آنتی بادی‌های ضدتیروگلوبولین و ضد میکروزومال توسط کیت‌های تجارتی انجام گرفت. در کل دانش آموزان،‌ میانه ید ادرار g/l 223 بود و 6/2، 3/3 و 9 درصد به ترتیب ید ادرار کمتر از 20، 50 و 100 میکروگرم در لیتر داشتند. در 7 استان میانه ید ادرار بین g/l200 تا 300 بود و 1 تا 11% دانش‌آموزان دارای ید ادرار کمتر از g/l50 بودند. در میان 2720 نفری که در استان‌ها بررسی شدند، 15% دارای ید ادرار کمتر از g/l50 بودند. در 258 زن بین سنین 18 تا 40 سال، 7، 16 و 31% ید ادرار کمتر از 50، 100 و 150 میکروگرم در لیتر داشتند. متوسط سطح سرمی 4T و 3T و TSH در حدود متوسط طبیعی بود. تنها سه مورد پرکاری و چهار مورد کم‌کاری تیروئید دیده شد. 1/2% جمعیت دارای آنتی‌بادیهای تیروئید مثبت بودند. این بررسی مشخص نمود که اگر میانه ید ادرار بین 100 تا 200 میکروگرم در لیتر باشد، تعدادی از کودکان و زنانی که در سنین باروری هستند دچار کمبود ید خواهند بود. به علاوه تغییرات در عمل غده تیروئید با مصرف روزانه نمک یددار حاوی ppm40 ید، نادر و در محدوده معمول برای بروز این تغییرات است.