جلد 9، شماره 4 - ( فروردین - اردیبهشت - خرداد 1365 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 197-193 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (10603 مشاهده)
نتیجه درمان پر کاری تیروئید با روزانه 20 میلی گرم متی مازول در 15 بیمار و 200 میلی گرم پروپیل تیوا وراسیل (PTU) در 10 بیمار بررسی شد. هر دو دارو سبب کاهش سریع و شدید اندکس های هورمون های آزاد تیروئید شدند و پس از یک ماه درمان در بیش از 40 درصد بیماران از نظر بالینی یا بیو شیمیایی ( یا هر دو ) کم کاری تیروئید عارض شده بود. اندکس T4 آزاد (FT4I) قبل، 8، 14 و 28 روز پس از درمان با متی مازول به ترتیب 8/6 ± 7/22، 5/2 ± 1/12 8/2 ± 8/10 و 3/4 ± 0/6 بود و مقادیر اندکس T3 آزاد (FT3I) نیز در این روزها به ترتیب 90 ± 415 ؛ 36 ± 196، 44 ±162 و 46 ± 117 بود. نتایج به دست آمده مجدداً نشان می دهد که درمان با دوزهای معمولی داروهای ضد تیروئید – که در کتب و مقالات علمی پیشنهاد شده است – برای بیماران ساکن تهران مناسب نیست و ممکن است سبب بروز کم کاری تیروئید شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1364/2/21 | پذیرش: 1364/6/16 | انتشار: 1365/1/19
دریافت: 1364/2/21 | پذیرش: 1364/6/16 | انتشار: 1365/1/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |