بیماری سیفیلیس که قبل از پنی سیلین با شیوع و گسترش بسیار خود مرگ و میر و بیماریزائی فراوان داشت و با مصرف وسیع پنی سیلین در اجتماع از شیوع آن بسیار کاسته شد بطوریکه گمان می­رفت بزودی از روی زمین محو گردد لکن افزایش مجدد مبتلایان از سال ۱۹۵۷ به بعد خلاف این تصور را ثابت نمود.
امروزه از افزایش شیوع آن جلوگیری شده است ( در آمریکا ) لکن این بیماری وجود دارد و باید آنرا در نظر داشت و چون سیفیلیس بیماری است که به اشکال گوناگون تظاهر می­کند خصوصاً در طب اطفال و نوزادان بایستی در تشخیص افتراقی بسیاری از بیماری­ها آنرا بحساب آورد. در چنین مواردی نوزاد و مادر را تحت آزمایشات بالینی و سرولژی مکرر قرارداد همچنین در هر زن حامله قانوناً بایستی آزمایشات سرولژی حداقل دو نوبت یکی در اوایل و یکی در اواخر حاملگی انجام گیرد و حداکثر کوشش برای تشخیص زودرس و درمان فوری این بیماری در زن حامله بعمل آورد. بدین ترتیب می­توان از قربانی شدن بسیاری از نوزادان و ایجاد نقائص جسمی و روانی در تعدادی از کودکان « بیگناه » جلوگیری نمود و مسئله سیفیلیس مادرزادی را برای همیشه حل کرد.