جلد 46، شماره 1 - ( 1-1401 )                   جلد 46 شماره 1 صفحات 49-46 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


متخصص کودکان ، استادیار کودکان ، بیمارستان لقمان حکیم ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران ، ایران ، nargesgholami724@yahoo.com
چکیده:   (921 مشاهده)
سابقه و هدف: بیش از 40 ٪ از زنان باردار در سراسر جهان دچار آنمی هستند که عوارض جانبی مهمی برای مادر و نوزاد دارد. این ادعا که اجرای برنامه پزشکی خانواده می تواند بر روی کم خونی موثر باشد یا خیر؟!امساله ی مهمی است که برای پاسخ به این سوال این تحقیق در سال 1397انجام شد
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه تجربی جامعه نگر ( experimental community trial ) می باشد. در این مطالعه به مقایسه شیوع توصیفی مقطعی آنمی در نیمه دوم بارداری در بین زنان شهری ( «گروه مداخله ») قبل و بعد از مداخله «پزشکی خانواده شهری » با شیوع آنمی بارداری زنان روستایی ( «گروه کنرل » )که از سالها قبل تحت پوشش پزشکی خانواده و مراقبت فعال سامت قرار داشتند پرداختیم. این بررسی یکبار قبل از اجرای طرح پزشک خانواده شهری در تیر 1394 و بار دوم، 2.5 سال بعد از اجرای طرح مزبور در اسفند 1397 انجام شد. نتایج بر اساس آزمون Chi2 ومعیار دقیق فیشر آنالیز شد.
یافته ها: همه زنان باردار شامل 927 نفر بدون نمونه گیری وارد مطالعه شدند، و اطلاعات مربوطه در دو مقطع زمانی فوق مطالعه شد. شیوع آنمی هفته 10 - 6 حاملگی قبل و بعد از مداخله، در زنان باردار روستایی و شهری همگی تقریباً مشابه بود(قبل از مداخله 1/ 10 به 8/ 7 و بعد از مداخله 4/ 11 به 5/ 9). بنابراین علل کم خونی غیر از بارداری، باعث اختلال در مطالعه ما نشدند.کم خونی هفته 30 - 24 حاملگی در زنان باردار شهری قبل از اجرای
پزشکی خانواده (سال 2015 ) 3/ 33 درصد بود که بعد از مداخله (سال 2019 ) به 21.7 درصد کاهش یافت .(P = 0.027)
نتیجه گیری: اجرای «طبابت خانواده/ مراقبت های بهداشتی فعال » به طور معنی داری باعث کاهش آنمی بارداری در گروه مداخله گردید
متن کامل [PDF 477 kb]   (210 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی اجتماعی
دریافت: 1399/2/27 | پذیرش: 1400/7/14 | انتشار: 1401/3/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.