جلد 45، شماره 4 - ( 10-1400 )
جلد 45 شماره 4 صفحات 65-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاداسلامی، محلات، ایران ، abedi_bahram2000@yahoo.com
چکیده: (1617 مشاهده)
سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی جلوگیری از رسوب لیپوپروتئین ها در دیواره عروق با استفاده از تمرین‌های ورزشی عامل مهمی در ریکاوری سریع و بازگشت ظرفیت های عملکردی است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تغییر نشانگرهای خطر قلبی پس از یک دوره تمرین استقامتی فزاینده در نمونه های انفارکته است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که در این پژوهش20 سر موش صحرایی نژاد ویستار با محدوده سنی (10-8) هفته و میانگین وزن (30±230) گرم بهطور تصادفی به دو گروه کنترل انفارکتوس (MI.Co) و تمرین انفارکتوس (MI.Ex) تقسیم شدند. پس از القای انفارکتوس قلبی با دو تزریق داخل صفاقی ایزوپروترنول به فاصله 24 ساعت و با دوز 150میلیگرم در کیلوگرم، گروه تمرین به مدت هشت هفته پروتکل تمرین استقامتی را روی نوارگردان اجرا کردند. خونگیری در شرایط یکسان و به دنبال حداقل 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد. برای بررسی تغییرهای معناداری سطح Cholesterol ، TG، LDL وHDL از روش آنالیز تی مستقل در برنامه گراف پد استفاده شد.
یافته‌ها: سطح سرمی LDL و TG در گروه تمرین انفارکتوس کاهش معناداری (به ترتیب12/2 و 87/13mg/dl) نسبت به گروه کنترل انفارکتوس داشت (03/0=p). اما مقادیرCholesterol و HDL در گروه تمرین انفارکتوس نسبت به گروه کنترل انفارکتوس (به ترتیب 25/5 و 12/4 mg/dl) افزایش داشت که این افزایش تنها در مقادیر HDL معنادار بود(03/0=p).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد به‌کارگیری راهبردهای غیردارویی مانند تمرین استقامتی فزاینده میتواند سبب کاهش معناداری در سطح LDL و TG و در مقابل افزایش معنادار در میزان HDL در نمونه‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی شود.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که در این پژوهش20 سر موش صحرایی نژاد ویستار با محدوده سنی (10-8) هفته و میانگین وزن (30±230) گرم بهطور تصادفی به دو گروه کنترل انفارکتوس (MI.Co) و تمرین انفارکتوس (MI.Ex) تقسیم شدند. پس از القای انفارکتوس قلبی با دو تزریق داخل صفاقی ایزوپروترنول به فاصله 24 ساعت و با دوز 150میلیگرم در کیلوگرم، گروه تمرین به مدت هشت هفته پروتکل تمرین استقامتی را روی نوارگردان اجرا کردند. خونگیری در شرایط یکسان و به دنبال حداقل 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد. برای بررسی تغییرهای معناداری سطح Cholesterol ، TG، LDL وHDL از روش آنالیز تی مستقل در برنامه گراف پد استفاده شد.
یافته‌ها: سطح سرمی LDL و TG در گروه تمرین انفارکتوس کاهش معناداری (به ترتیب12/2 و 87/13mg/dl) نسبت به گروه کنترل انفارکتوس داشت (03/0=p). اما مقادیرCholesterol و HDL در گروه تمرین انفارکتوس نسبت به گروه کنترل انفارکتوس (به ترتیب 25/5 و 12/4 mg/dl) افزایش داشت که این افزایش تنها در مقادیر HDL معنادار بود(03/0=p).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد به‌کارگیری راهبردهای غیردارویی مانند تمرین استقامتی فزاینده میتواند سبب کاهش معناداری در سطح LDL و TG و در مقابل افزایش معنادار در میزان HDL در نمونه‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1399/6/15 | پذیرش: 1399/8/11 | انتشار: 1400/11/20
دریافت: 1399/6/15 | پذیرش: 1399/8/11 | انتشار: 1400/11/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |