سابقه و هدف: پیری و کم تحرکی با افزایش سطوح مالون دی آلدئید ( MDA) و تجمع آسیب های اکسیداتیو همراه است. همچنین نشان داده شده است که توانایی تولید پروتئین های شوک گرمایی (HSPs) با فرایند پیری کاهش پیدا می کند. با این حال تمرین های ورزشی منظم نقش مهمی در حفظ شرایط مطلوب سلامتی و کاهش سطوح استرس اکسایشی و بیماری های مزمن در دوران پیری دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرین هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر سطوح نشانگرهای MDA و HSP70 در زنان مسن غیرفعال انجام شد.
مواد و روش ها: در یک مداخله کارآزمایی بالینی تصادفی شده با طرح پیش آزمون – پس آزمون، 48 زن مسن غیرفعال به طور تصادفی در چهار گروه کنترل( 12 نفر)،استقامتی ( 12 نفر)، مقاومتی ( 12 نفر) و ترکیبی ( 12 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی هایی که در گروه تمرین ها قرارگرفتند، تمرین های ورزشی مختلف را به مدت هشت هفته انجام دادند، در حالی که از شرکت کنندگان گروه کنترل خواسته شدکه شیوه زندگی عادی خود را در مطالعه حفظ کنند. پیش و پس از تمرین ها، نمونه های خونی تجزیه و تحلیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس ( ANCOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بعد از هشت هفته تمرین های ورزشی، سطوح MDA به طور معنا داری در هر سه شیو ه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا می کند( 001/P= 0 ). به علاوه، هر سه روش تمرین های ورزشی سبب افزایش معنا دار غلظت HSP70 در زنان سالمند می شود( 000/P= 0 )، ولی تفاوتی بین شیوه های تمرینی در این نشانگرها مشاهده نشد( 05/ P<0).
نتیجه گیری: در مجموع به نظر می رسد که انجام تمرین های ورزشی (در هر سه روش) به مدت هشت هفته سبب بهبود سطوح 07PSH شده و به نظر می رسد که
روش درمانی موثری برای تعدیل استرس اکسیداتیو ناشی از پیری در زنان سالمند غیرفعال باشد.