سابقه و هدف: با توجه به تاثیر حجم آب بدن روی تولید بزاق، به نظر م یرسد نوشیدن آب می تواند به عنوان درمان یا تسکین در بیمارانی که دارای مشکلات ترشح بزاق هستند، کمک کننده باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان تاثیر افزایش مصرف آب بر میزان ترشح بزاق با استفاده از اندازه گیری بزاق انجام شد. 
مواد و روش ها: در این مطالعه 60 نفر در دو گروه سنی 20 تا 25 سال و 50 تا 55 سال برای بررسی تاثیر نوشیدن آب انتخاب شدند. سنجش میزان ترشح بزاق افراد با اندازه گیری تفاوت وزن گازهای استریل پیش و پس از قرار گرفتن در دهان افراد انجام شد. ابتدا میزان ترشح بزاق پایه افراد اندازه گیری شد، سپس از شرکت کنندگان خواسته شد 6/ 1 لیتر آب را با استفاده از لیوانی با حجم 200cc هر 15 دقیقه یک بار در کمتر از دو ساعت بنوشند. در اندازه گیری بزاق افراد، هر گاز 90 ثانیه در دهان فرد باقی می ماند. ابتدا بدون هیچ تحریک در این مدت میزان ترشح بزاق فرد پس از نوشیدن آب اندازه گیری شد. سپس دوباره با تحریک ترشح بزاق با جویدن و بوی
سرکه اندازه گیری بزاق انجام شد. مراحل بیان شده شده دوباره پس از دو ساعت تکرار شده و نتایح به دست آمده ثبت شد. برای مقایسه میزان بزاق از آزمون های تی تست زوجی و برای مقایسه گروه سنی از آزمون ANOVA استفاده شد. آنالیزهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. 
یافته ها: در تمامی اندازه گیر یهای بزاق اعم از بزاق غیر تحریکی و تحریکی، پیش و پس از نوشیدن آب، اختلاف بین میزان ترشح بزاق پیش و پس از نوشیدن آب معنادار شد ) 0.01 = P (. اختلاف مشاهده شده در گروه جوان تر پس از نوشیدن آب در مقایسه با گروه دیگر بزرگ تر بود. 
نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه می توان گفت نوشیدن آب روی ترشح بزاق موثر بوده و می تواند در مشکلات خشکی دهان و پیشگیری از سنگ غدد بزاقی موثر باشد.