جلد 46، شماره 2 - ( 4-1401 )
جلد 46 شماره 2 صفحات 18-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، shnoori@sbmu.ac.ir
چکیده: (2139 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان پستان به عنوان شایع‌ترین نوع سرطان در زنان است. یکی از عوامل مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان افزایش فعالیت ضدآپوپتوزی سلول‌های سرطانی است. فیتوسترول‌ها گروهی از ترکیب‌های طبیعی هستند که از طریق مکانیسم‌های مختلفی سبب مهار رشد انواع سلول‌های سرطانی می‌شوند. استیگماسترول به عنوان یکی از ترکیب‌های گروه فیتواسترول‌ها دارای آثار ضدسرطانی است. در این تحقیق اثر ضد توموری استیگماسترول بر بیان ژنهای MCL-1 و BCL-XL در مدلهای حیوانی سرطان سینه بررسی شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 15سر موش BALB/C در سه گروه با تومور پستان به صورت زیرپوستی پیوند زده شدند. به گروه اول دوز6 میلی‌گرم بر کیلوگرم استیگماسترول و گروه دوم 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم سیکلوفسفامید و گروه سوم (کنترل) محلول اتانول رقیق‌شده با PBS(1:2) به صورت داخل صفاقی (IP) تیمار شدند. حجم تومور به مدت 10 روز توسط کولیس‌ورنیه دیجیتال اندازه‌گیری شد. سپس موش‌ها کشته و بافت تومور آنها برای انجام و تغییرهای بیان ژنهای MCL-1 و BCL-XL با روش (Real-time PCR) بررسی شد.
یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست‌آمده، تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول در مقایسه با گروه کنترل، رشد تومور را مهار می‌کند. همچنین تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول سبب کاهش بیان ژنهای ضد آپوپتوزی (MCL-1, BCL-XL) با اختلاف معناداری نسبت به گروه کنترل شد ((p <0.001.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که استیگماسترول با تحقیق‌های بیشتر درباره خواص ضدسرطانی آن می‌تواند به عنوان یک مکمل دارویی در درمان سرطان در کنار سایر روش‌های درمانی رایج بهره ببرد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 15سر موش BALB/C در سه گروه با تومور پستان به صورت زیرپوستی پیوند زده شدند. به گروه اول دوز6 میلی‌گرم بر کیلوگرم استیگماسترول و گروه دوم 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم سیکلوفسفامید و گروه سوم (کنترل) محلول اتانول رقیق‌شده با PBS(1:2) به صورت داخل صفاقی (IP) تیمار شدند. حجم تومور به مدت 10 روز توسط کولیس‌ورنیه دیجیتال اندازه‌گیری شد. سپس موش‌ها کشته و بافت تومور آنها برای انجام و تغییرهای بیان ژنهای MCL-1 و BCL-XL با روش (Real-time PCR) بررسی شد.
یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست‌آمده، تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول در مقایسه با گروه کنترل، رشد تومور را مهار می‌کند. همچنین تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول سبب کاهش بیان ژنهای ضد آپوپتوزی (MCL-1, BCL-XL) با اختلاف معناداری نسبت به گروه کنترل شد ((p <0.001.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که استیگماسترول با تحقیق‌های بیشتر درباره خواص ضدسرطانی آن می‌تواند به عنوان یک مکمل دارویی در درمان سرطان در کنار سایر روش‌های درمانی رایج بهره ببرد.
واژه‌های کلیدی: استیگماسترول، سرطان پستان، ژنهای ضدآپوپتوزی (MCL-1، BCL-XL).
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |