چکیده:
سابقه و هدف: سرطان پستان  به عنوان شایعترین نوع سرطان در زنان است. یکی از عوامل  مرگ و میر ناشی از سرطان افزایش  فعالیت ضد آپوپتوزی سلول های سرطانی است.  فیتوسترول ها گروهی از ترکیبات طبیعی هستند که از طریق مکانیسم های مختلفی باعث مهار رشد انواع سلول های سرطانی می شوند. استیگماسترول به عنوان یکی از ترکیبات گروه فیتواسترول ها دارای  اثرات ضد سرطانی می باشد. در این تحقیق اثرات ضد توموری و ضد آپوپتوز استیگماسترول بر بیان  ژن های MCL-1 و Bcl-XL در مدل های حیوانی سرطان سینه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها:  در این مطالعه تجربی، 15سر موش Balb/C  در 3 گروه با تومور پستان به صورت زیر پوستی پیوند زده شدند. به گروه اول دوز 6 میلیگرم بر کیلوگرم استیگماسترول و گروه دوم 20 میلیگرم بر کیلوگرم سیکلوفسفامید و گروه سوم (کنترل) محلول اتانول رقیق شده با PBS( 1:2) به صورت داخل صفاقی  (IP) تیمار شدند. حجم تومور طی 10 روز توسط کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. سپس موش‌ها کشته و بافت تومور آنها جهت انجام وتغییرات  بیان ژن های Bcl-XL, MCL-1 با روش(Real-time PCR) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها:
 طبق نتایج بدست آمده، تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول در مقایسه با گروه کنترل رشد تومور را مهار می‌کند (*P <0.05) و همچنین تیمار موش‌های توموری با استیگماسترول باعث کاهش بیان ژن های ضد آپوپتوزی (MCL-1, Bcl-xL) با اختلاف معنا داری نسبت به گروه کنترل شد (***p <0.001).
نتیجه گیری: به نظر می رسد که استیگماسترول با تحقیقات بیشتر درمورد خواص ضد سرطانی آن می تواند بعنوان یک مکمل دارویی در درمان سرطان در کنار سایر روشهای درمانی رایج بهره برد.

واژه‌های کلیدی: استیگماسترول، سرطان پستان، ژن های ضد آپوپتوزی(MCL-1، Bcl-XL)