جلد 30، شماره 3 - ( پاییز 1385 )                   جلد 30 شماره 3 صفحات 235-231 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (12066 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: راه انتقال شخص به شخص هلیکوباکترپیلوری ممکن است مدفوعی– دهانی یا دهانی–دهانی باشد، زیرا باکتری هم در مدفوع و هم در پلاکهای دندانی یافت شده است. در این مطالعه فراوانی سروپوزیتیویته هلیکوباکترپیلوری را که عفونتهای گذشته و حال را منعکس می‌کند در دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی سرم 68 دانشجوی دندانپزشکی شامل 24 دستیار و 44 دانشجو و سرم 69 دانشجو و دستیار داروسازی که از نظر سن با دانشجویان گروه دندانپزشکی همسان شده بودند با استفاده از روش الیزا کمی برای آنتی‌بادی IgG ضد هلیکوباکترپیلوری بررسی شد. یافته‌ها: در مجموع 39 نفر از دانشجویان دندانپزشکی (4/57%) و 40 نفر از دانشجویان داروساری (9/57%) برای هلیکوباکترپیلوری سروپوزیتیو بودند. تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: کار بالینی دندانپزشکی خطر عفونت هلیکوباکترپیلوری را در دانشجویان افزایش نمی‌دهد.
متن کامل [PDF 181 kb]   (3311 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1386/5/2 | انتشار: 1385/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.