سابقه و هدف : حلالهای آلی استفاده گستردهای در صنایع و مشاغل مختلف دارند. این مواد در تولید و به کارگیری رنگها نقش اساسی بازی میکنند . حلالها بر تعدادی از اعضاء بدن بخصوص کبد، کلیهها و سیستم عصبی اثرات بیماریزا دارند. در این مطالعه، آسیب کبدی و افزایش آنزیمهای کبدی ناشی از مواجهه با حلالها بررسی شد. روش بررسی : در این مطالعه مورد – شاهدی، 62 کارگر رنگ کار به عنوان گروه مواجهه یافته با حلالهای آلی و 54 کارگر بدون مواجهه با حلالها از واحدهای دیگر به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی از طریق پرسشنامه و معاینه و لیپیدها در دو گروه انجام شد و نتایج با هم مقایسه گردید . ALP , AST , ALT بالینی استخراج شد و آزمونهای کبدی یافت نشد . در ALP , AST , ALT یافتهها: در این مطالعه اختلاف معنیدار آماری بین گروههای مورد و شاهد از نظر میانگین مقادیر در گروه پرمواجهه بطور معنیداری از گروه کممواجهه بیشتر ALT و AST مقایسه زیرگروههای مورد (پرمواجهه و کممواجهه) میانگین بود. با حلالهای ( TLV به دنبال مواجهات معمول (در حدود ALT و AST ، ALP نتیجهگیری : تغییرات واضح و معنیدار در آنزیمهای کبدی غیرهالوژنه دیده نشده و فقط به دنبال مواجهه بسیار زیاد و طولانی مدت این تغییرات قابل مشاهدهاند. بنابراین اندازهگیری این آنزیمها به منظور کشف زود هنگام اثرات مواجهه با حلالهای غیرهالوژنه روش مناسبی نمیباشد و باید از آزمونهای کبدی حساستر استفاده گردد .

واژه‌های کلیدی: حلال های آلی، آنزیم های کبدی، AST و ALT

متن کامل [PDF 137 kb]   (4155 دریافت)