سابقه و هدف: کنترل درد پس از جراحی اگرچه با روشهای موجود کنونی امکان‌پذیر شده است، لیکن بیماران همچنان از درد متعاقب اعمال جراحی رنج می‌برند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر شیاف رکتال ایندومتاسین به عنوان یک آنالژزیک بعد از سزارین و مقایسه آن با پتیدین و پلاسبو انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار بر روی 204 بیمار 45-15 ساله انجام شد که متعاقب سزارین الکتیو یا اورژانس با 200 میلی‌گرم شیاف رکتال ایندومتاسین (68 بیمار) یا پلاسبو (68 بیمار) و یا 50 میلی‌گرم پتیدین داخل عضلانی (68 بیمار) درمان شدند. پاسخ آنها به درمان در طی ساعت اول و 8 ساعت بعد از مصرف دوزهای اول و دوم با Visual Analog Scale (VAS) بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مصرف دوزهای اول و دوم شیاف ایندومتاسین نسبت به گروه پلاسبو و پتیدین کاهش قابل ملاحظه‌ای در میانگین VAS ایجاد کرد (05/0P<). کاهش در میانگین VAS در 4 ساعت اول بعد از مصرف دوز اول و دوم پتیدین نسبت به پلاسبو بارزتر بود، اما 8 ساعت بعد از مصرف دوز اول و دوم پتیدین، کاهش بیشتری در میانگین VAS نسبت به پلاسبو مشاهده شد. نتیجه‌گیری: مصرف شیاف رکتال ایندومتاسین منجر به کنترل قابل ملاحظه‌ درد در 24 ساعت اول بعد از سزارین، در مقایسه با پتیدین و پلاسبو شد.

واژه‌های کلیدی: شیاف ایندومتاسین، سزارین، پتیدین.

متن کامل [PDF 134 kb]   (5460 دریافت)