سابقه و هدف: هرگونه عفونت باکتریایی دستگاه تناسلی بعد از زایمان را عفونت نفاسی گویند؛ که 13% مرگ‌های مرتبط با حاملگی را شامل می‌شود و پنجمین علت اصلی مرگ و میر مادران است. در دهه‌های گذشته، اندومتریت (عفونت رحمی پس از زایمان) همراه با پره‌اکلامپسی و خونریزی تریاد کشنده مادران بوده است. در برخی از مطالعات، وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک را در بروز اندومتریت مؤثر دانسته‌اند. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم با عفونت پورپرال است. روش بررسی: در یک مطالعه آینده‌نگر از نوع کوهورت، 300 خانم حامله با سن حاملگی حداقل 37 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به 2 گروه 150 نفری شاهد و مورد تقسیم شدند. در گروه مورد، مایع آ‌منیوتیک آغشته به مکونیوم و در گروه شاهد، مایع شفاف بود. هر دو گروه سزارین شدند و همگی آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی قبل از عمل دریافت کردند. بیماران در 40 روز اول بعد از زایمان از نظر عفونت پورپرال بررسی شدند. اطلاعات پس از ثبت در پرسشنامه، وارد کامپیوتر شده و داده‌‌ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از 150 مورد خانم حامله با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم، فقط 2 مورد (3/1%) دچار تب بعد از عمل شدند و در گروه شاهد، هیچ موردی از تب گزارش نشد. تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه شاهد و مورد از نظر عفونت پورپرال مشاهده نشد (05/0P>). نتیجه‌گیری: در این مطالعه، اگرچه مکونیوم تا حدی شانس‌ اندومتریت بعد عمل را افزایش داد، ولی بر خلاف سایر مطالعات گزارش‌شده، این نقش بارز نبود. انجام مطالعات کاملتر با همسان‌سازی دقیق‌تر عوامل مداخله‌گر و مطالعات بیشتر برای تعیین نقش آنتی بیوتیک در کاهش بروز اندومتریت پیشنهاد می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: عفونت پورپرال، مکونیوم، اندومتریت.

متن کامل [PDF 162 kb]   (2738 دریافت)