جلد 32، شماره 3 - ( پائیز 87 1387 )                   جلد 32 شماره 3 صفحات 212-207 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nasiri R, Yosefi J, Khajedaluee M, Sarafraz Yazdi M, Delgoshaie F. Pregnancy Outcome Following Inadvertent Rubella Vaccination in 1-4 Weeks Periconceptional Period in 60 Pregnant Women. Research in Medicine 2008; 32 (3) :207-212
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-519-fa.html
دکتر رؤیا نصیری ، دکتر جمشید یوسفی ، دکتر محمد خواجه دلویی ، دکتر محمد سرافراز یزدی ، دکتر فرزانه دلگشایی . بررسی عاقبت بارداری در 60 خانم باردار به دنبال واکسیناسیون سهوی سرخچه به فاصله 1 تا 4 هفته قبل یا بعد از لقاح. پژوهش در پزشکی. 1387; 32 (3) :207-212

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-519-fa.html


، nasiri.roya1@gmail.com
چکیده:   (17991 مشاهده)
سابقه و هدف: ابتلای مادر باردار به ویروس سرخچه، به دلیل مرگ و میر بالا و مالفورماسیون‌های متعدد جنینی، اهمیت بسیار دارد و مهمترین فاکتور در پاتوژنز سندرم سرخچه مادرزادی، سن جنین در زمان ابتلای مادر است. واکسن سرخچه نیز یک واکسن ویروسی زنده بوده و تزریق آن در دوران بارداری ممنوع می‌باشد. این مطالعه، با هدف بررسی سیر حاملگی، عاقبت بارداری و میزان بروز سندرم سرخچه مادرزادی در بارداری‌هایی که به فاصله 1 تا4 هفته قبل و بعد از لقاح، بطور سهوی در معرض واکسن سرخچه قرار گرفته بودند، طراحی و اجرا شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت آینده‌‌نگر بر روی 60 خانم باردار که به طور سهوی به فاصله 1 تا 4 هفته قبل و بعد از لقاح واکسن سرخچه دریافت کرده بودند، انجام شد. زمان لقاح، بر اساس Last Menstural Period و سونوگرافی سه ماه اول حاملگی تعیین شد. علاوه بر دریافت اطلاعات دموگرافیک و مامایی از مادران، تمام نوزادان، توسط یک متخصص کودکان واحد از نظر علایم سرخچه مادرزادی معاینه شدند. همچنین، سطح آنتی‌بادی‌های IgG و IgM ضد سرخچه در خون بند ناف نوزادان تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین سن مادران، 9/2 ± 8/21 سال بود. 3/58% حاملگی‌ها ناخواسته بود. در 90% مادران، هیچیک از عوارض بعد از واکسن وجود نداشت. هیچکدام از مادران، سابقه مصرف مواد مخدر، دخانیات و داروهای تراتوژن نداشتند. میانگین وزن نوزادان، 581 ±3108 گرم بود. 7/6% نوزادان نارس بودند. عوارض سوء بارداری شامل سقط، زایمان زودرس یا دیررس، مرگ داخل رحمی جنین، تأخیر رشد داخل رحمی، خونریزی‌های حاملگی و ناهنجاری‌های مادرزادی بدو تولد بررسی شدند؛ که نسبت به شیوع کلی این عوارض، ریسک افزایش‌یافته ملاحظه نشد. البته جمعیت مورد بررسی از حجم کافی برخوردار نبود. هیچکدام از نوزادان در معاینه بالینی، علایمی به نفع سندرم سرخچه مادرزادی نداشتند. میانگین سطح سرمی IgG ضد سرخچه در خون بندناف، IU/mL 5/69±9/143 بود. در تمام نوزادان، آنتی‌بادی IgM ضد سرخچه منفی بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تلقیح سهوی واکسن سرخچه در زنان باردار باعث بروز سندرم سرخچه مادرزادی نمی‌شود؛ اما چون بعضی علایم سندرم سرخچه مادرزادی در بدو تولد قابل تشخیص نمی‌باشند و پس از سال‌ها بروز می‌نمایند و با توجه به گزارش موارد بسیار نادر عفونت آزمایشگاهی در این نوزادان بدون علامت توصیه می‌گردد از تزریق واکسن به فاصله یک ماه قبل و بعد از حاملگی خودداری گردد. با توجه به معاینه بالینی طبیعی و منفی بودن IgM ضد سرخچه در نوزادان مورد مطالعه ما، در صورت تزریق سهوی واکسن سرخچه حتی به فاصله 1تا4 هفته قبل و بعد از لقاح، عدم اندیکاسیون سقط درمانی تأیید می‌شود.
متن کامل [PDF 110 kb]   (7131 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1387/11/19 | انتشار: 1387/6/25

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb