جلد 34، شماره 1 - ( 1-1389 )                   جلد 34 شماره 1 صفحات 47-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ebrahimi Dehkordi M, Razavi S S, Momenzadeh S. Comparison between sedation effects of two combination drugs: propofol+fentanyl and propofol+midazolam in microlaryngeal procedures. Research in Medicine 2010; 34 (1) :41-47
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-729-fa.html
ابراهیمی دهکردی، مسیح، رضوی سید سجاد، مؤمن زاده* سیروس. مقایسه تأثیر سداتیو مخلوط‌های پروپوفول- فنتانیل و پروپوفول– میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال. پژوهش در پزشکی. 1389; 34 (1) :41-47

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-729-fa.html

مقایسه تأثیر سداتیو مخلوط‌های پروپوفول- فنتانیل و پروپوفول– میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال
مسیح ابراهیمی دهکردی، ، سید سجاد رضوی ، سیروس مؤمن زاده
گروه بیهوشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، Momenzadeh_s@yahoo.com
چکیده:   (14483 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: با توجه به روند رو به رشد اعمال جراحی ناحیه حنجره و نیاز به محافظت از راه هوایی در حین و بعد از عمل و وجود رژیم های درمانی مختلف برای ایجاد سدیشن، دو رژیم پروپوفول- میدازولام و پروپوفول- فنتانیل در اعمال جراحی میکرولارنژیال مقایسه شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار که به طور مستمر مراجعه و تحت عمل جراحی میکرولارنژیال قرار گرفته بودند و جزء گروه ASA I- II بودند، در دو گروه اتفاقی قرار گرفتند. در کلیه بیماران پروپوفول با دوز 5/0 میلی گرم در کیلوگرم به صورت بولوز و سپس 50 میکروگرم در کیلوگرم دردقیقه انفوزیون وریدی استفاده گردید. در یک گروه به همراه پروپوفول از میدازولام به میزان 03/0 میلی گرم در کیلوگرم و در گروه بعدی از فنتانیل به میزان 2 میکرو گرم در کیلوگرم بصوررت بولوز استفاده شد. تاثیر دو دسته دارو در ایجاد سدیشن توسط طبقه بندی Ramsay مورد بررسی قرار گرفت. نیاز به دوز اضافه، فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی و همچنین زمان ریکاوری و عوارضی همچون تهوع و استفراغ و یادآوری خاطرات زمان عمل در بیماران بررسی شد. یافته ها: افراد دو گروه از نظر تعداد، سن، جنس، علایم حیاتی قبل از عمل، نیاز به دوز اضافه پروپوفول، فشار خون سیستولی و متوسط فشارخون سیستولی حین لارنگوسکوپی اختلاف معنی داری با هم نداشتند (NS). اما متوسط فشارسیستولی 1 دقیقه بعد از قطع لارنگوسکپی در گروه میدازولام سریع تر به حد پایه نزدیک می گردید (01/0>p). متوسط تعداد ضربان قلب متعاقب قطع تحریک در گروه فنتانیل زودتر به حد پایه نزدیک می شد؛ هم چنین افت ضربان قلب با تجویز فنتانیل بیشتر بود (02/0>p). متوسط اشباع اکسیژن خون شریانی در هنگام لارنگوسکوپی در گروه فنتانیل افت بیشتری را نشان داد (05/0>p). زمان هوشیاری در گروه میدازولام سریع تر بود (01/0>p). شیوع تهوع استفراغ در گروه فنتانیل بیشتر و آمنزی در گروه میدازولام به نحو چشم گیری شایع تر بود (01/0>p). نتیجه گیری: رژیم پروپوفول- میدازولام به همراه بلوک حنجره ای و بی حسی ناحیه ای نه تنها از ریکاوری سریع تر و با یادآوری خاطرات نامطلوب کمتری برخوردار است، بلکه از افت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام لارنگوسکوپی نسبت به گروه پروپوفول- فنتالین بهتر جلوگیری می نماید. واژگان کلیدی: سدیشن، جراحی میکرولارنژیال، پروپوفول، میدازولام، فنتانیل.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سدیشن، جراحی میکرولارنژیال، پروپوفول، میدازولام، فنتانیل.
متن کامل [PDF 439 kb]   (5803 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بیهوشی و مراقبت های ویژه
دریافت: 1389/7/7 | انتشار: 1388/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb