چکیده سابقه و هدف: استنشاق سولفور موستارد [Sulfur mustard (HD)] باعث التهاب و آسیب بافت اپی‌تلیال ریه می‌گردد. نتایج متفاوتی از استفاده حفاظتی از داروی آمیفوستین َ[Amifostine (AM)] در مقابل HD منتشر شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر محافظتی داروی آمیفوستین در جلوگیری از آسیب‌های بافت ریه ناشی از HD در موش‌های صحرایی می باشد. روش بررسی: در این تحقیق تجربی، 20 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Albino wistar به وزن 20±200 گرم به صورت تصادفی به 4 گروه 5 تایی شامل گروه نرمال سالین (NS) ، گروه فقط داروی AM، گروه HD با دوز 25/0 درصد و گروه محافظت با آمیفوستین [HD+AM] تقسیم شدند. NS و محلول HD به صورت داخل تراشه ای در گروه‌های مربوط تزریق شدند. گروه‌های فقط دارو و درمان با AM به مدت 14 روز دارو را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در پایان،میزان التهاب و مرگ سلولی در بافت ریه به وسیله رنگ‌آمیزی‌های تولوئیدین بلو، هماتوکسیلین- ائوزین و TUNEL ارزیابی شده و غلظت گلوتاتیون (GSH) سرم اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری بین دو گروه NS و فقط AM مشاهده نشد. آمیفوستین سبب کاهش معنی‌دار تعداد ماست‌سل‌ها در گروه HD+AM در مقایسه با گروه HD شد. میزان خونریزی بافت ریوی در گروه HD به شدت افزایش یافته، در حالی که داروی آمیفوستین توانست از افزایش آن جلوگیری کند. نتایج نشان دهنده کاهش معنی‌دار غلظت GSH گروه HD نسبت به گروه NS بود. داروی آمیفوستین از کاهش بیش از حد غلظت GSH نسبت به گروه HD جلوگیری کرد. HD سبب افزایش معنی دار سلول‌های آپوپتوتیک (AI) در گروه HD در مقایسه با گروه NS شد. هم‌چنین داروی آمیفوستین از بروز AI پارانشیم ریه در مقایسه با گروه HD تا اندازه‌ای ممانعت کرد. نتیجه‌گیری: استفاده از آمیفوستین قبل از مواجهه موش‌های صحرایی آلوده به سولفور موستارد به طور معنی‌داری از افزایش ماست سل و خونریزی ریوی و میزان آپوپتوز بافت ریوی جلوگیری کرده و از کاهش غلظت GSH سرم تا حد زیادی ممانعت کرد. واژگان کلیدی: سولفور موستارد، بافت ریه، آمیفوستین، موش صحرایی.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سولفور موستارد، بافت ریه، آمیفوستین، موش صحرایی.

متن کامل [PDF 319 kb]   (3032 دریافت)