چکیده سابقه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات ایزومتریک بر جلوگیری از کاهش تراکم استخوان در اندام‌های آسیب‌دیده در طول دوره بی‌حرکتی بود. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، تعداد 60 نفر از افراد آسیب‌دیده در ناحیه استخوان ران که نیاز به حداقل یک ماه بی‌حرکتی پس از آسیب داشتند و جهت انجام مراحل درمانی به مراکز پزشکی تخصصی ایلام مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. میزان تراکم مواد معدنی نمونه‌ها با استفاده از دستگاه DEXA اندازه‌گیری شد. از آزمون t مستقل برای تحلیل استنباطی داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که تمرینات ایزومتریک باعث جلوگیری از کاهش تراکم مواد معدنی گردن و تروکانتر استخوان ران بعد از آسیب‌دیدگی شده و نیز باعث افزایش معنی‌دار تراکم مواد معدنی گردن و تروکانتر استخوان ران می‌شود. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که تمرینات ایزومتریک نه تنها در جلوگیری از کاهش تراکم استخوان آسیب‌دیده مؤثر است، بلکه احتمالا باعث افزایش تراکم استخوان آسیب‌دیده نسبت به قبل از آسیب‌دیدگی نیز می‌شود. بنابراین، تحقیقات بیشتر را توصیه می-نماید. واژگان کلیدی: آسیب‌دیدگی، اندام تحتانی، دوره بی‌حرکتی، استخوان ران.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: آسیب‌دیدگی، اندام تحتانی، دوره بی‌حرکتی، استخوان ران.

متن کامل [PDF 123 kb]   (2250 دریافت)