مقررات مربوط به منع انتشار دوباره یک مطلب

مقاله ارسالی به دفتر فصلنامه نباید قبلا در نشریه دیگری چاپ شده باشد. همچنین بطور همزمان، نباید تحت بررسی توسط نشریه دیگری بوده و پس از ارایه مقاله به دفتر فصلنامه "پژوهش در پزشکی"، مقاله برای بررسی و چاپ، به نشریه دیگری ارسال نشود; مگر آنکه از سوی دفتر نشریه جوابیه ای مبنی بر رد چاپ مقاله، دریافت نموده یا طی هشت ماه، هیچ پاسخی از سوی دفتر فصلنامه دریافت نگردد (که در اینصورت باید به مجله اطلاع داده شود).

در صورتی که مقاله‌ای در یک نشریه انگلیسی منتشر شده باشد، نمی‌تواند در نشریه مصوب فارسی که دارای چکیده انگلیسی می‌باشد مجدداً منتشر شود (قوانین انتشار نشریات علوم پزشکی).

انتشار مجدد ترجمه فارسی مقالات انگلیسی که قبلاً در نشریات انگلیسی زبان منتشر شده‌اند بلامانع است، به شرط آنکه ترجمه فارسی، چکیده انگلیسی نداشته باشد و موضوع ترجمه بودن مقاله در نشریه فارسی در اول مقاله با ذکر نشانی مقاله اصلی مشخص شود، اگرچه این مقاله جزو مقالات Original آن نشریه محسوب نمی‌شود (قوانین انتشار نشریات علوم پزشکی).

در صورتی که خلاصه مقاله، در مجموعه مقالات یک همایش با سمینار به چاپ رسیده باشد، مقاله کاملی که برای چاپ مجدد ارسال می شود، لازم است حداقل دو برابر خلاصه مقاله و با تعداد بیشتری از خلاصه مقاله، دارای جدول و نمودار باشد.

اعلام اولیه اطلاعات علمی (معمولا در رسانه های عمومی) مقاله ای که پذیرفته شده، ولی هنوز به چاپ نرسیده است، مخالف سیاست های این فصلنامه می باشد. در موارد محدود و تنها با هماهنگی سر دبیر ممکن است آشکار سازی اولیه اطلاعات، قابل قبول باشد; مثلا اگر فوریت در بهداشت عمومی مطرح باشد و مسئولین مربوطه، این کار را تایید کرده باشند.

شرایط مؤلفین (نویسندگان) مقاله

تمام افرادی که مولف (نویسنده) نامیده می شوند، باید صلاحیت آن را داشته باشند و هر کس که معیارهای لازم را داشته باشد، باید از او به عنوان مولف مقاله نام برده شود. هر مولف باید به اندازه کافی در انجام پژوهش و تولید مقاله کار کرده باشد و مسئولیت بخشی از مقاله را که نوشته است، به عهده بگیرد. اعتبار مولف بودن باید بر اساس مسئولیت های زیر باشد:

۱) فکر اولیه و طراحی، یا اجرای کامل یا تحلیل و تفسیر داده ها;

۲) تهیه پیش نویس مقاله یا مرور محتوای آن از نظر ایده های ارایه شده;

۳) تایید نسخه نهایی برای انتشار;

برای هر مولف، باید هر سه شرط فوق، برقرار باشند. تنها شرکت فرد در کسب بودجه، یا جمع آوری داده ها، مولف بودن وی را توجیه نمی کند. نظارت عمومی بر روی گروه تحقیق نیز کافی نیست.

رعایت اصول اخلاقی پژوهش

محافظت از حق بیماران

- بیماران، حق محرمیت اسرار را دارند و این حق نباید بدون رضایت نامه آگاهانه آنان، مخدوش شود. اطلاعات هویتی نباید در نوشته ها، عکس ها و شجره نامه ها منعکس شوند; مگر آنکه این اطلاعات، برای مقاصد علمی، ضروری باشند و بیمار (یا والدین یا قیم او)، رضایت نامه ای برای انتشار به صورت کتبی بدهند. رضایت نامه برای این منظور، مستلزم آن است که بیمار، مقاله مورد انتشار را ببیند. جزئیات هویتی، اگر ضروری نباشد باید حذف شود. اما نباید اطلاعات مربوط به بیمار را تغییر داد یا به شکل کاذب نمایش داد تا شناسایی نشود. بی نامی مطلق، به سختی قابل ایجاد است و اگر در این رابطه، شکی وجود داشت، باید رضایت نامه گرفت.

-در مقالاتی که حاصل مطالعات از نوع کارآزمایی بالینی هستند، مشخصات بیماران (منجمله اسامی بیماران، شماره تخت بیمارستان و غیره) در متن مقاله و همچنین در عکس های ارسالی، ذکر نشود.

-در صورتی که مطالعه بر روی انسان انجام شده است، در بخش "مواد و روش ها"، موضوع اخذ رضایت آگاهانه از آزمودنی ها ذکر شود.

-در مورد مقالاتی که حاصل مطالعه اپیدمیولوژیک یا کارآزمایی بالینی هستند، کپی یا فایل اسکن شده موافقت نامه کمیته اخلاق در پژوهش موسسه مربوط نیز به همراه مقاله ارسال شود.

تعارض در منافع

برای جلوگیری از تعارض در منافع(Conflict of Interest )، در مطالعات چند مرکزی، توافق نامه محققین مراکز، ضمیمه مقاله ارسال شود. در مطالعاتی که از طرف شرکت های خصوصی حمایت می شوند، مفاد توافق نامه، اعلام شوند.