جستجو در مقالات منتشر شده



شهیندخت بصیری جهرمی، دكتر علی‌اصغر خاکسار، دكتر عارف امیرخانی، ،
جلد ۳۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۵ )
چکیده

.چکیده سابقه و هدف: عفونتهای پوستی در باشگاههای ورزشی که ورزشکاران تماس مستقیم دارند، خصوصا باشگاههای کشتی به صورت یک مشکل چالش برانگیز در آمده است. گزارشهای رسیده از افزایش عفونتهای پوستی در کشتی‌گیران در سالهای اخیر نیاز توجه بیشتری نسبت به این مسئله را طلب می‌کند. عفونت قارچی بدن ورزشکاران اغلب توسط ترایکوفایتون تونسورانس ایجاد شده که میزان آن به مرحله هشدار رسیده است. هدف از این بررسی تعیین میزان شیوع کچلی بدن ورزشکاران در باشگاه‌های کشتی در تهران، جهت کنترل عفونت می‌باشد. روش بررسی: این بررسی در بین کشتی‌گیران استان تهران از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴ (به مدت ۲سال) انجام گرفت. در این مدت در ۶۱۲ مورد عفونت قارچی به اثبات رسید. آزمایشات قارچ‌شناسی انجام شده بر روی کشتی‌گیران شامل آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت از نمونه‌های حاصل از ضایعات بود. تشخیص نوع قارچ بر اساس خصوصیات ماکرو و میکروسکوپی کلنی‌ها انجام می‌گرفت. یافته‌ها: عـامـل اتـیـولـوژیک اصلی عفونت در این بررسی ترایکوفاتیون تونسورانس (۶/۹۲%) بود. شایعترین رده سنی مبتلا به عفونت تینه‌آ گلادیاتوروم را گروه سنی ۲۰-۱۰ سال (۷/۷۲%) و بعد از آن گروه سنی ۳۰-۲۱ سال (۴/۲۲%) تشکیل می‌دادند. بیشترین ورزشکاران مبتلا به عفونت قارچی آنهائی بودند که در باشگاههای ورزشی جنوب و جنوب‌شرقی تهران به تمرین کشتی می‌پرداختند. انتقال عفونت عمدتاً از طریق مستقیم و تماس پوست صورت ‌گرفته بود. نتیجه‌گیری: با توجه به گرایش جوانان در کشور ما به ورزش کشتی این ورزش می‌تواند کشتی‌گیران را بطور مستقیم و غیرمستقیم در معرض آلودگی قارچی قرار دهد. تشخیص سریع و درمان مناسب عفونت درماتوفیتی و رعایت مسائل بهداشتی ورزشکاران جهت جلوگیری از کاهش و وقفه در تمرینات ورزشی و مسابقات ضروری می‌باشد.
احسان ناظم‌الحسینی مجرد۱، محمد رستمی‌نژاد۱،، معصومه عظیمی‌راد۱،، دكتر علی حقیقی،
جلد ۳۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: با اینکه تشخیص میکروسکوپی قادر نیست تک‌یاخته‌های مشابه نظیر انتاموبا هیستولیتیکا/ انتاموبا دیسپار را از یکدیگر متمایز نماید، ولی هنوز تشخیص آمیبیازیس، مبتنی بر روش‌های میکروسکوپی است. لذا نیاز مبرمی برای ابداع و راه‌اندازی یک تکنیک ساده، ارزان و قابل اجرا در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی به منظور شناسایی و افتراق این دو گونه وجود دارد. روش بررسی: به منظور تعیین گونه ایزوله آمیب موجود در نمونه‌های مشکوک، اقدام به بررسی ملکولی به روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) گردید. برای افتراق همزمان این دو گونه، از یک جفت پرایمر pEd۲۱/۳۰ مربوط به ژن Peroxiredoxinاستفاده شد. با انجام PCR بر روی DNA استخراج شده موارد مثبت انتاموبا هیستولیتیکا با این پرایمر باند زیر ۱۰۰ جفت باز را نشان داده و موارد مثبت انتاموبا دیسپار قطعه ای بالای ۱۰۰ جفــت باز را تکثیر نمود. یافته‌ها: دراین مطالعه از ۲۲ نمونه مثبت از نظر میکروسکوپی، در یک بیمار انتاموبا هیستولیتیکا مشاهده شد و بقیه نمونه‌ها (۲۱ نمونه)، همگی از نظر انتامبا دیسپار مثبت بودند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که با یک جفت پرایمر در تکنیک PCR می‌توان انتاموبا هیستولیتیکا و انتامبا دیسپار را تکثیر نمود که این روشی آسان‌تر و مقرون به صرفه جهت تشخیص و تمایز این دو گونه می‌باشد. واژگان کلیدی: انتاموبا هیستولیتیکا، انتاموبا دیسپار، ژن Peroxiredoxin
دكتر ساعد شهابی، فاطمه ایازی روزبهانی، مهندس محمد کمالی‌نژاد، دكتر علیرضا ابدی،
جلد ۳۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: ژیاردیازیس عفونت انگلی روده کوچک با انتشار جهانی است که توسط تک‌یاخته تاژکداری بنام ژیاردیا لامبلیا در انسان ایجاد می‌شود. بررسی‌های انجام شده مبین آن است که شیوع ژیاردیا لامبلیا در نقاط مختلف جهان بین یک تا ۲۵% جمعیت متغیر است. ژیاردیازیس در بین کسانی که در مناطق پرجمعیت و با تسهیلات بهداشتی کم زندگی می‌کنند، بیشترین شیوع را دارد. این تک‌یاخته یکی از عوامل مهم ایجادکننده اسهال بخصوص در کودکان سنین دبستان است. درمان دارویی این بیماری معمولاً بر اساس تجویز مترونیدازول صورت می‌گیرد که دارای اثرات جانبی متعدد است. روش بررسی: در این مطالعه که به روش تجربی انجام شد، از گیاه زنیان با نام علمی Carum copticum (L.) C.B. Clark که دارای خواص ضد باکتریایی، ضد کرم و ضد قارچی به واسطه مواد فنلیک آن مثل تیمول و کارواکرول است، استفاده گردید. در این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی، اثر عصاره هیدروالکلی، آبی و اسانس گیاه خوراکی زنیان بر علیه کیست ژیاردیا مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافته‌ها: پس از گذشت ۶۰ دقیقه از تماس بین عصاره یا اسانس با کیست ژیاردیا لامبلیا، حداقل غلظت مهاری (MIC) عصاره هیدروالکلی و اسانس زنیان به ترتیب mg/ml۱۰۰ و ۸، پس از ۱۲۰ دقیقه به ترتیب mg/ml ۷۵ و ۶، و پس از ۱۸۰ دقیقه به ترتیب mg/ml ۷۵ و ۴ به دست آمد. نتیجه‌گیری: عصاره‌های الکلی و اسانس زنیان در محیط آزمایشگاه دارای اثر کشندگی بر روی کیست ژیاردیا لامبلیا هستند. واژگان کلیدی: ژیاردیا لامبلیا، ژیاردیازیس، گیاه زنیان، حداقل غلظت مهارکننده، درمان، ضد انگل
شهیندخت بصیری جهرمی، دكتر علی‌اصغر خاکسار،
جلد ۳۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: عفونت‌های قارچی پوست یک مشکل بهداشت عمومی محسوب می‌شوند. عفونت‌های قارچی سر (کچلی سر) شایع‌ترین عفونت قارچی در کودکان، سالهاست که به صورت یک مشکل مهم بهداشتی در اغلب نقاط دنیا شناخته شده است. هدف از این بررسی، تعیین میزان شیوع عفونت‌های قارچی درماتوفیتی و شناسایی عوامل ایجادکننده درماتوفیتوزیس و سایر فاکتورهای مستعدکننده در کودکان در تهران می‌باشد. روش بررسی: تحقیق، به روش مطالعه توصیفی انجام گرفت. در مدت دو سال (۸۵-۱۳۸۴)، تعداد ۹۸۴ کودک در سنین ۲ ماه تا ۱۴ سال که همگی دارای مشکلات پوستی و مشکوک به عفونت قارچی بودند، به بخش قارچ شناسی انستیتو پاستور ایران ارجاع داده شدند. نمونه‌های بیماران به روش آزمایش مستقیم و کشت و تعیین نوع قارچ ایجادکننده عفونت مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این بررسی، در ۲۶۴ مورد عفونت قارچی به تأیید رسید، که ۱۸۲ نفر از بیماران پسر و ۸۲ نفر دختر بودند. میزان کچلی بدن، ۷/۵۱% و کچلی سر، ۹/۳۶% در جمعیت مورد آزمایش بود. بیشترین قارچ آلوده‌کننده در این بررسی، ترایکوفایتون تونسورانس ‌(۴۴%) و بعد از، آن ترایکوفایتون وروکوزوم (۶/۱۹% )، اپیدرموفایتون فلوکوزوم (۵/۱۰% )، میکروسپوروم کانیس (۷۵/۶%)، ترایکوفایتون ویولاسیوم (۷۵/۶%)، ترایکوفایتون روبروم (۸/۴%)، ترایکوفایتون منتاگروفایتیس(۸/۴%) و ترایکوفایتون شوئن لایینی (۸/۲%) بود. عفونت در بین پسرها ( ۶۹%) بیش از دخترها ( ۳۱% ) مشاهده شد. در این بررسی، ۷/۱۹% از بیماران کشتی‌گیر بودند و در باشگاه‌های کشتی در تهران به تمرین می‌پرداختند. نتیجه‌گیری: این بررسی، مشاهدات سال‌های اخیر مبنی بر افزایش عفونت ناشی از ترایکوفایتون تونسورانس‌ را در بین کودکان تأیید نمود. به نظر می‌رسد برای کنترل عفونت، تلاش ما بایستی بر روی پیشگیری متمرکز گردد. کنترل عفونت، بهداشت عمومی و بهداشت شخصی در کاهش خطر درماتوفیتوزیس نقش مهمی دارند. واژگان کلیدی: درماتوفیتوزیس، بیماری‌های پوستی، عفونت‌های قارچی، کودکان.
محمد افتخار، احسان ناظم الحسینی مجرد۲، دكتر علی حقیقی۱، خجسته شریفی۳،، زهرا نوچی۲،، دكتر عمید اطهری*۱،
جلد ۳۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۸ )
چکیده

چکیده سابقه و هدف: آکانتامبا شایع‌ترین تک‌یاخته موجود در محیط می‌باشد که در آب و خاک به سر می‌برند. مشخص شده است که آکانتامبا بعد از تروما و تماس با آب آلوده یا استفاده از لنزهای تماسی می‌تواند بطورمستقیم موجب آلوده شدن قرنیه شود. هدف از این مطالعه تشخیص آکانتامبا از آب‌های سطحی میادین سطح شهر تهران با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۲۲ نمونه از آب‌های سطحی جمع‌آوری شد. پس از فیلتر کردن نمونه‌ها، آنها را به محیط کشت NNA منتقل و نمونه‌های کشت مثبت آکانتامبا، با واکنش زنجیره‌ای پلی مراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: ۱۳ نمونه (۵۹ درصد) از لحاظ شکل ظاهری کیست‌های به دست آمده، آمیب آزادزی آکانتامبا تشخیص داده شدند که با استفاده از پرایمر اختصاصی جنس آکانتامبا که یک قطعه ۹۰۳ جفت بازی از ژن ۱۸S rRNA را تکثیر می‌کرد. ۶ نمونه از ۱۳ نمونه‌ای که در کشت مثبت بودند، آکانتامبا تشخیص داده شدند، بعبارتی شیوع آکانتامبا ۳/۲۷ درصد به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد آلودگی آب‌های تهران به آکانتامبا شیوع بالایی دارد، لذا اقداماتی جهت بررسی آلودگی آب‌ها و تشخیص صحیح این انگل و یافتن راه‌های پیشگیری از آلوده شدن به آکانتامبا و عوارض ناشی از آن توصیه می‌شود. واژگان کلیدی: آکانتا مبا، آب‌های سطحی، PCR.
دکتر هانیه ژام، دکتر ناصر بلوری، ، دکتر مجید جعفری ، دکتر آزاده رخشان، ، دکتر محمدرضا راعی ، دکتر فرید صولت ، دکتر افشین مرادی،
جلد ۳۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۸۹ )
چکیده

چکیده سابقه و هدف: برای تشخیص و افتراق لنفوم هوچکین از سایر لنفوم‌ها از مارکرهای ایمونوهیستوشیمی به خصوص CD۱۵ و CD۳۰ استفاده می‌گردد. با توجه به آمارهای متفاوت فراوانی مارکرهای فوق وعدم اطلاع از وضعیت در کشور و به منظور تعیین شیوع ایمونوراکتیویتی برای مارکرهای CD۱۵و CD۳۰ در بیماران ایرانی مبتلا به لنفوم هوچکین کلاسیک این تحقیق انجام گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش مقطعی بر روی کلیه بیماران با تشخیص قطعی لنفوم هوچکین کلاسیک صورت گرفت. بیماران بر اساس طبقه بندی WHO در چهار گروه Mixed cellularity، Nodular sclerosis، Lymphocyte rich و Lymphocyte depletion طبقه‌بندی شدند. مارکرهای سلولی CD۱۵ و CD۳۰ در سلول Reed-Sternberg بر اساس متد monoclonal antibody immunostaining تشخیص داده شد. شیوع هرکدام در نمونه‌ها تعیین و فاصله اطمینان ۹۵ درصد آن در جامعه ایرانی برآورد گردید. یافته‌ها: تحقیق بر روی ۶۵ بیمار با میانگین سنی ۱/۱۸±۹/۳۱ سال انجام گرفت. ۲۸ بیمار (۱/۴۳ درصد) مونث و ۳۷ نفر (۹/۵۶ درصد) مذکر بودند. مارکرهای سلولی CD۱۵ و CD۳۰ به ترتیب در ۵۰ (۹/۷۶ درصد) و ۵۸ (۲/۸۹ درصد) بیمار مثبت بود. در ۴۶ (۸/۷۰ درصد) بیمار هر دو مارکر مثبت بودند و در ۳ (۶/۴ درصد) نفر هر دو مارکر منفی بود. ارتباط معنی‌داری میان مثبت بودن مارکرهای مذکور با ‌سن و جنس بیماران دیده نشد (۶/۰>p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که نسبت قابل توجهی از بیماران ایرانی مبتلا به لنفوم هوچکین دارای مارکر سلولی CD۱۵ یا CD۳۰ مثبت هستند که می‌توانند در تشخیص لنفوم هوچکین مفید باشند. با این حال در موارد CD۱۵ منفی و CD۳۰ مثبت بهتر است برای پیشگیری از اشتباه با لنفوم آناپلاستیکanaplastic large cell lymphoma (ALCL) از مارکرهای بیشتری استفاده نمود. واژگان کلیدی: لنفوم هوچکین، مارکر ایمونوهیستوشیمی CD۱۵، مارکر ایمونوهیستوشیمی CD۳۰
دکتر مهناز محمودی راد، فائزه دهقانی، منصوره میرزایی، مریم قاسمی، نریمان مصفا،
جلد ۳۶، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده

چکیده سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش انواع زخم‌ها و عوارض شناخته شده آن‌ها و عدم درمان ناکافی روش‌های درمانی متداول و گزارش‌هایی از موفقیت استفاده از جانشین‌های پوستی تهیه شده از کشت هم‌زمان کراتینوسیت و فیبروبلاست روی داربست کلاژنی و عدم گزارشی از تجربه آن در ایران، این تحقیق با انتقال جانشین پوستی ساخته شده روی زخم تجربی ایجاد شده در موش صحرایی انجام گرفت. روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی روی پنج سر موش صحرایی سفید نر نژاد ویستار با ایجاد ده زخم به ابعاد ۲×۲ سانتی‌متر مربع روی پشت آن‌ها، در گروه تجربی با استفاده از جانشین پوستی و در گروه شاهد بدون هیچ مداخله‌ای صورت گرفت. زخم‌ها پس از ده روز پیگیری شدند و وضعیت ترمیم با شاخص‌های کیفی میزان ترمیم، واسکولاریزاسیون و شدت فیبروز و نکروز و نیز با شاخص‌های کمی ضخامت لایه اپیتلیال، تعداد فولیکول مو و بررسی تعداد فیبروبلاست، کراتینوسیت، لنفوسیت و نوتروفیل بررسی و وضعیت آن‌ها در دو گروه با آزمون‌های دقیق فیشر، t-test و Mann-Whitney U Test مورد قضاوت قرار گرفت. یافته‌ها: در تمامی شاخص‌های مورد بررسی، وضعیت ترمیم زخم گروه تجربی بهتر از گروه شاهد بود و از نظر شدت فیبروز بالای ۵۰% گروه تجربی بهتر بود (۰۵/۰>p) و ضخامت لایه اپیتلیال در گروه شاهد ۴/۲۰±۴/۳۰ و در گروه تجربی ۸/۷۳±۵/۱۸۰ (۰۱/۰>p) و همینطور تعداد فیبروبلاست‌ها و کراتینوسیت‌ها در گروه تجربی بیشتر از شاهد بود (۰۵/۰>p). نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد که جانشین پوستی تهیه شده از کشت هم‌زمان فیبروبلاست‌ها و کراتینوسیت‌ها روی داربست کلاژنی و قرار دادن آن در محل زخم موجب بهبود روند ترمیم زخم می‌شود. با توجه به محدودیت‌های این تحقیق، مطالعات بیشتر را در این زمینه توصیه می‌کنیم. واژگان کلیدی: فیبروبلاست، کراتینوسیت، داربست کلاژنی، ترمیم زخم.
پرویز آزادفلاح، حمیده اوژند، کاظم رسول زاده طباطبائی،
جلد ۴۰، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: مقایسه­ی افراد معتاد و غیرمعتاد در مطالعات گذشته بیانگر این مطلب بوده است که رفتارهای تکانشی و غیرقابل کنترل افراد معتاد برای به­دست آوردن مواد و سوء­مصرف ممکن است به خاطر تغییر حساسیت در عملکرد سیستم­های مغزی/رفتاری (brain/behavioral systems) باشد. ما در این مطالعه به­دنبال پاسخ این سؤال هستیم که آیا این تغییرات می­تواند با عود یا بازگشت افراد معتاد به چرخه­ی مصرف ارتباطی داشته باشد یا خیر؟ روش بررسی: روش مطالعه از نوع علی-مقایسه­ای می­باشد. به­این منظور از جامعه­ی معتادان ساکن در شهر منوجان، یک نمونه­ی ۳۱ نفره از افراد عود کرده، با روش نمونه­گیری در دسترس، انتخاب شدند و با یک گروه ۳۱ نفره از افرادی که مدت زمان زیادی از قطع مصرف آنها می­گذشت، مقایسه شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع­­آوری اطلاعات، مقیاس شخصیتی Gray-Wilson)) بود. داده­های پژوهشی با استفاده از آزمون T برای مقایسه­ی گروه­های مستقل، مورد تحلیل قرارگرفتند. یافته ­ها: نتایج به­دست آمده از آزمون T نشان داد که میانگین نمرات سیستم فعال­ساز رفتاری (behavioral activation system) و زیرمقیاس جنگ (fight) درافراد معتاد با سابقه­ی عود، نسبت به افراد بدون عود به طور معناداری بیشتر بود. در مورد فعالیت سیستم بازداری رفتاری (behavioral inhibition system) تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش می­توان عنوان کرد که اولاً؛ ویژگی­های زیستی خاصی به عنوان پیش­آیندهای اعتیاد قابل طرح هستند. ثانیاً؛ در بحث پیشگیری و درمان، توجه به این ویژگی و حساسیت­ها بسیار سودمند خواهد بود.


نعمت اله غیبی، معین ادریس، محمد صوفی آبادی، فاطمه سمیعی راد،
جلد ۴۰، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف : نانوذرات اثرات متعدد بیولوژیک دارند.در این مطالعه اثر مصرف نانو ذرات نقره خوراکی بر سطح گلوکز, سطح تری گلیسرید و میزان فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز،  میزان فعالیت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز در موش صحرایی نر بررسی گردید.

روش بررسی : موش های صحرایی نر به تعداد ۳۰ سر در محدوده وزنی ۱۵۰ تا ۱۸۰ گرم انتخاب و در گروه های کنترل و گروه های،تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی اول میزان ppm۳۰نانو ذرات نقره و گروه دوم میزان ppm ۶۰نانو ذرات نقره دریافت کردند.در پایان دوره درمانی از حیوانات نمونه های خون تهیه و پس از بیهوش سازی مورد خونگیری مستقیم از درون قلب گرفته و نمونه ها پس از سانتریفوژ و پارامترهای بیوشیمایی سرم اندازه گیری شد.نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و P<۰,۰۵  معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته ها: سطح سرمی قند،آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز موش های صحرایی نر تیمار شده با دوز های مختلف نانو ذرات اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشت. استفاده از نانوذرات نقره  در هر دو دوز ۳۰ و ۶۰ ppm سبب کاهش قابل ملاحظه سطح تری گلیسرید سرم موش های صحرایی شد.

نتیجه­گیری: مصرف نانوذرات نقره در مقادیر کم احتمالا فاقد اثرات مضر کبدی بوده و شاید بتوان از آن ها در جهت درمان هیپر لیپیدمی بهره جست.


دکتر افشین مرادی، دکتر مهسا احدی، دکتر آرش دهقان، دکتر النا جمالی، دکتر تهمینه ملاشریفی، دکتر بهرنگ کاظمی نژاد، دکتر یلدا نیلی پور، دکتر هانیه ژام، دکتر فرشته علی اکبری،
جلد ۴۳، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه وهدف: تومورهای مخچه از انواع مهم نئوپلاس مهای داخل جمجمه ای هستند که شناخت انواع و الگوی اپیدمیولوژیک آن ها از اهمیت به سزایی برخوردار
است. بنابراین این مطالعه برای تعیین شیوع انواع تومورهای مخچه و تفکیک انواع آن در بیمارستان شهدای تجریش در سا لهای ۸۵ تا ۹۳ انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه داده های موجود از گزارش های پاتولوژی ۱۰۵ تومور مغز در بخش پاتولوژی بیمارستان شهدای تجریش بین سا لهای ۸۵ تا ۹۳
بررسی شدند و میزان شیوع انواع تومورهای مخچه و توزیع سنی، جنسی و علایم بالینی آن ها بررسی شد.
یافته ها: شایع ترین تومورهای مشاهده شده مدولوبلاستوما ) ۱/ ۱۸ درصد(، همانژیوبلاستوما ) ۲/ ۱۵ درصد(، آستروسایتومای پیلوسیتیک ) ۳/ ۱۳ درصد(، شوانوما
) ۱۲/۴ درصد( و مننژیوما ) ۵/ ۹درصد( بودند. سن با نوع تومور ارتباط داشت ( P=۰,۰۰۰۱ ) و مننژیوما بالاترین میانگین سنی وتومور پاپیلومای شبکه کورویید کمترین
میانگین سنی را داشتند. جنسیت و علایم بالینی با نوع تومور ارتباط نداشت ( .(P > ۰,۰۵
نتیج هگیری: به نظر می رسد که که شیوع تومورهای مخچه و انواع آن مشابه سایر مقاله های منتشره در سایر نقاط جهان است.
دکتر هادی توکلی، دکتر امین درخشان فر، آقای جواد مویدی، دکتر علی پوست فروش فرد،
جلد ۴۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده

سابقه و هدف: مصرف وشا به عنوان یک گیاه دارویی می‌تواند آثار جانبی مختلفی به همراه داشته باشد. مطالعه پیش‌رو با هدف تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه وشا بر وزن، رشد، بافت‌های خارجی و داخلی جنین با استفاده از مدل جنینی ماکیان در سال ۱۳۹۸ انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی ۲۱ عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار به طور تصادفی به سه گروه مساوی (هر گروه هفت عدد) تقسیم شد. در روز چهارم دوره انکوباسیون، مقدار ۵/۰ میلی‌لیتر فسفات بافر سالین یا عصاره هیدروالکلی وشا با دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم/کیلوگرم وزن تخم‌مرغ به ترتیب به داخل تخم‌مرغ‌های گروه کنترل و گروه‌های آزمایش تلقیح شد. به جنین‌ها تا روز ۱۸ اجازه رشد داده شد و سپس زیر میکروسکوپ لوپ از نظر ضایعه‌های ماکروسکوپی ارزیابی شدند. پس از تهیه اسلایدهای هیستوپاتولوژی، ضایعه‌های میکروسکوپی جنین‌ها هم بررسی شد. برای تعیین اختلاف معنا‌دار متغیرهای کمی بین گروه‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: در گروه عصاره هیدروالکلی وشا با دوز ۱۰۰ میلی‌گرم/کیلوگرم نسبت به کنترل، طول بدن (۶۷/۶±۲۱/۴۱ در مقایسه با ۸۸/۴±۲۴/۸۶) و وزن جنین (۲۲/۰±۳۴/۰ در مقایسه با ۲۳/۰±۵۹/۰) کاهش معنا‌داری را نشان داد (به ترتیب ۰۴۸/۰p= و ۰۰۰۱/۰p<). بیش‌ترین آثار پاتولوژیک در بافت‌های ریه، کبد و کلیه گروه دریافت‌کننده عصاره با دوز ۱۰۰ میلی‌گرم/کیلوگرم مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به مصرف وشا در مناطق مختلف ایران و آثار سوء عصاره‌ هیدروالکلی آن بر اندام‌های خارجی و داخلی جنین، پیشنهاد می‌شود استفاده از این گیاه به خصوص در دوران بارداری با احتیاط انجام شود.

علی سینا شهره،
جلد ۴۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده

سابقه و هدف: آرتریت روماتوئید سرونگاتیو بیماری التهابی با سیر پیشرونده است که با التهاب مفاصل، تاندون‌ها و بورساها می‌تواند منجر به تخریب آنها شود. روش‌های مختلفی برای درمان این بیماری ارائه شده است، اما تمام این درمان‌ها با عوارض جدی همراه بوده و نمی‌توانند عوارض این بیماری مثل انحراف یا خشکی مفاصل را برطرف کند. از طرفی برمبنای این تئوری احتمالآرژیم غذایی می‌تواند در سیر بیماری موثر باشد، بنابراین این تحقیق انجام گرفت. از این‌رو درمان کامل بدون به جا ماندن عوارض ناشی از درمان یا توقف کامل سیر بیماری میسر نیست.
گزارش مورد: بیمار خانمی ۶۵ ساله با شکایت درد زانوها، ساق‌ها، پاها و محدودیت شدید جمع کردن زانوها و مچ پاها برای حدود ۳۰ سال در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۳۹۸ شمسی به دلیل جواب نگرفتن با درمان‌های متعارف مراجعه کردند که در معاینه بالینی تورم، سفتی، خشکی و عدم توانایی خم کردن زانوها داشته و از طرفی عضلات و بافت نرم ساق پاها متورم و سفت بوده و با دست‌ها نیز نمی‌توانستیم عضلات پشت ساق‌ها را حرکت داد. تورم دو طرفه مچ دست‌ها، درد، حساسیت و ضخیم ‌شدگی فاشیا‌های کف دست‌ها نیز داشت. بیمار سابقه درمان بیماری در جهت سرکوب بیماری روماتیسمی مثل مصرف ضد التهاب‌ها و کورتون داشته، حتی تعویض استخوان کشکک چپ که هیچ یک از این درمان‌ها نتوانست جلوی پیشرفت بیماری او را بگیرد بر مبنای تئوری حکیم ذکریای رازی که می‌توان با رژیم غذایی درمان و پیشگیری کرد (۲۴) بنابراین در این روش درمانی بیمار با ترکیبی از رژیم غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های مختلف، ویتامین‌ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با دوز پایین تحت درمان قرار گرفته است، معرفی می‌شود. پیگیری بعد از درمان به مدت یک سال، بیماری هیچ‌گونه عود و پیشرفتی نداشت.
نتیجهگیری: به نظر می‌رسد که گزارش این مورد می‌تواند توجه محققان و پزشکان گرامی را به این بیماری که افراد زیادی را مبتلا کرده و اصلاح تولرانس سلولی که پاتوژنز اصلی این بیماری است و همچنین به روش سلول درمانی درون تنی جلب کرده و نقش مهم استفاده از مواد غذایی سالم حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌های مختلف و پرهیز از غذاهای التهاب‌زا در بهبود التهاب و علایم بالینی بیماری آرتریت روماتوئید را نشان می‌دهد.


صفحه ۱ از ۱     

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb