۳ نتیجه برای صمدیان
علی نفیسی، کیخسرو وکیلی، پرویز صمدیان،
جلد ۳، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۵۴ )
چکیده
کیست های اپیپلون بزرگ بسیار نادر است و لنفانژیم های کیستیک اپیپلون تقریبا استثنائی می باشد. محتوی این کیست ها ممکن است Sereux یا Chyleux باشد. از نقطه نظر پاتوژنی عمل جنین بیشتر مطرح و مورد قبول است و به نظر میرسد که این کیست ها از جدا شدن و رشد کردن یک کیسه لنفاتیک ابتدائی بوجود می آیند.
بیمار مورد بعلت بزرگ شدن تدریجی شکم از چند سال پیش توام با دردهای مبهم شکمی که اخیرا تشدید پیدا کرده ، مراجعه کرده است.
در لمس توده غیر مرتب و منقطع که تقریبا تمام شکم را فراگرفته بدست میخورد . در T.R, T.V نیز کیست هایی در Cal de Suc های کناری دودگلاس لمش می شود.
معاینات پاراکلینیکی متعددی از بیمار بعمل آمد و در تشخیص های افتراقی و تخمدان و کیست هبداتیک مطرح بود.
انجام رادیوگرافی های روده باریک . روده بزرگ بعلت درد ناگهانی و شکمی که مارا مجبور به عمل جراحی اورژانس نمود امکان پذیر نشده در لاپاراتومی توده مذکور تقریبا تمام شکم شکم را فرا گرفته و به آسانی اعضا و احشاء مجاور جدا میشد.فقط در قسمت اپیپلون بزرگ چند لیگاتور انجام شده و توده En Bloc برداشته شد. محتوی این کیست ماده سفید رنگ زلالی بود و در بررسی داخل شکمی، تخودانها و آچاندیس ، کبد و طحال و سایر احشاء طبیعی بودند .
آزمایش میکزوسکوپیک وجود لنفانژیم کیستیاک را تایید کرد. بیمار در تاریخ ۵۳/۹/۱۴ بیمارستان را ترک کرد.
آ
دکتر کاوه ابراهیم زاده، آقای محمدامین شهرباف، دکتر زهره قلی زاده قوزلوجه، دکتر محمد صمدیان، دکتر گیو شریفی، دکتر علی موسوی نژاد، دکتر سینا اسعدی، دکتر امیدوار رضایی میرقائد،
جلد ۴۳، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
پیش‌زمینه: AVM یا بدشکلی شریانی وریدی یکی از موارد پاتولوژیک عروقی hsj که می‌تواند در قسمت‌های مختلف مغز ضایعه‌های عروقی ایجاد کند. این پاتولوژی عروقی سبب بروز عوارضی مانند خونریزی مغزی، صرع و ضایعه‌های عصبی می‌شود که برای پیشگیری و درمان این ضایعه‌ها باید به درمان AVM اقدام کرد. روش‌های درمانی این ضایعه شامل درمان‌های غیرجراحی، جراحی میکروسکوپیک و درمان رادیوسرجری با کامانایف است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی توصیفی ویژگیهای بالینی و نتایج درمانی بیماران جراحی شده به دلیل عارضه AVM شامل جنسیت، درجه ضایعه، محل ضایعه، نوع درمان و عوارض پس از درمان در بیمارستان لقمان حکیم از فروردین ۱۳۹۰ تا اسفند۱۳۹۶ است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه با استفاده از بررسی اطلاعات استخراج شده از پرونده‌های بیماران مبتلا به AVM که ازسال‌های ۹۰ تا ۹۶ در بیمارستان لقمان حکیم تحت جراحی قرار گرفتند، انجام شد. در این مطالعه اطلاعات جمعیت‌شناختی و اطلاعات مربوط به عمل جراحی بیماران با مطالعه پرونده و مصاحبه با بیماران جمع‌آوری شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۱۸ آنالیز شد.
نتایج: ازمیان ۴۷ مورد مراجعه بین تاریخ‌های اشاره شده در مرکز جراحی اعصاب بیمارستان لقمان حکیم، ۷۰,۲درصد از بیماران را مردان و ۲۹.۸درصد را زنان تشکیل می‌دادند. ۲۵ مورد از بیماران توسط جراحی میکروسرجیکال ریزکشن و ۱۴ بیمار توسط درمان رادیو سرجری تحت درمان و هشت بیمار بدون انجام جراحی تحت پیگیری قرار گرفتند. عوارض درمان در ۴۰ درصد از بیمارانی که جراحی شده بودند (۱۰ بیمار) مشاهده شد که بیشترین عارضه در بیماران اختلال حرکتی گذرا بود.
نتیجه‌گیری: در نتیجه‌گیری حاصل از این مطالعه، می‌توان بیان کرد که استفاده از روش درمانی مناسب می‌تواند سبب بهبود علایم اولیه بیماران شود. با این حال باید تصمیم‌گیری برای انتخاب روش درمانی مناسب بر اساس شرایط بالینی بیماران و همچنین ارزیابی ]ثار احتمالی ناشی از عوارض ناخواسته درمان روی کیفیت زندگی بیماران انجام شود.
آقای محمد نبی سنایی، خانم فریبا صمدیان، آقای مهرداد جعفری فشارکی،
جلد ۴۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: نارسایی کلیه از جمله معضل‌های مهم بهداشتی تلقی می‌شود. میانگین عمر بیماران دیالیزی سه تا پنج سال است. شایع‌ترین دلیل مرگ حوادث قلبی - عروقی است. ریسک فاکتورهای معمول بیماری‌های قلبی نظیر دیابت و فشار خون به تنهایی توجیه کننده وجود ریسک بالای این قبیل حوادث در این بیماران نیستند. نقش التهاب و افزایش فاکتورهای التهابی بیش از سایر علل مطرح شده است. در این میان اینترلوکین ۶ قوی‌ترین قدرت پروگنوستیک برای پیشگویی مرگ در بیماران دیالیزی را دارد و به نوعی بهترین مولفه بیان التهاب زمینه‌ای است. هدف از این مطالعه یافتن ارتباط اینترلوکین ۶ با یافته‌های اکو کاردیو گرافی در بیماران دیالیزی‌است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که از نوع توصیفی است، ۵۲ نفر بیمار بالغ (۱۹ تا ۸۰ سال) مبتلا به ESRD تحت دیالیز با نمونه‌گیری غیرتصادفی آسان از نمونه‌های در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با چک لیست تهیه شد، که حاوی متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنسیت، مدت ابتلا و دلیل زمینه‌ای نارسایی کلیه و سابقه بیماری قلبی بود. اینترلوکین ۶ با تکنیک الیزا تعیین شد. یافته‌های اکوکاردیوگرافی شامل Ejection Fraction، قطر سپتوم بین بطنی و قطر انتهای دیاستولی بطن چپ، همگی توسط یک نفر متخصص قلب با یک دستگاه اکوکاردیوگرافی ثابت، در بیماران تعیین شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ آنالیز شد.
یافته‌ها: افراد دیالیزی با نارسایی قلبی شدید نسبت به دیگر افراد دیالیزی از سطوح IL-۶ بالاتری برخوردار بودند (P-Value ۰,۰۴۴). در سایر بررسی‌های انجام شده در این مطالعه، ارتباط معناداری بین سطح سرمی اینترلوکین ۶ با قطر سپتوم بین بطنی و قطر انتهای دیاستولی بطن چپ مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد IL-۶ به عنوان فاکتوری مهم، نشان‌دهنده نارسایی شدید قلب و مرگ و میر بالا در بیماران دیالیزی است. ارتباطی بین سطح اینترلوکین ۶ و سپتوم بین بطنی و قطر انتهای دیاستولی بطن چپ وجود ندارد.
