دکتر سید حسن طاوسی، دکتر مجید خادم رضائیان، دکتر راضیه صحابی، دکتر علی پورزاهد، دکتر علی احمدآبادی،
جلد ۴۳، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه‌وهدف: صرع دومین عامل بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی است. بیماران مبتلا به صرع هنگام حمله در معرض انواع مختلف تروما قرار دارند. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع و مقایسه با بیماران غیرمبتلا به صرع بود.
موادوروشها: در این مطالعه آیندهنگر، از مجموع ۲۱۱۹ بیمار بستری شده در بخش سوختگی بیمارستان امام‌رضا(ع) در بازه زمانی ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶، ۴۴ نفر سابقه صرع داشتند(۲درصد). دادههای دموگرافیک، الگو، وسعت و نتیجه نهایی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع با سایر بیماران با نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ مقایسه شد.
یافته¬ها: میانگین سن بیماران مبتلا به صرع۹/۱۲±۳/۳۸سال بود و ۲۷ نفر(۴/۶۱درصد) مرد بودند. نیمی‌از بیماران(۷/۴۷درصد) مصرف منظم دارو نداشتند. یک سوم بیماران(۱۵بیمار،۱/۳۴درصد) سابقه سوختگی قدیمی داشتند و بیش از یک سوم دیگر سابقه آسیب‌هایی به‌جز سوختگی را در زمان تشنج ذکر میکردند. شایع‌ترین محل، سوختگی اندام فوقانی(۴/۶۱درصد) و شایع‌ترین علل سوختگی شعلهآتش(۱/۵۹درصد) و مایعات داغ(۷/۲۶درصد) بود. میزان مرگ ۴درصد(۳ نفر) بود. شیوع سوختگیهای درجه ۴ در بیماران صرعی ۱۸ برابر بیماران غیر صرعی بود.
نتیجه¬گیری: این مطالعه نشاندهنده شیوع بالا، عمیق بودن و نیز تکرارشوندگی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع است. با توجه اینکه مصرف نکردن صحیح دارو و کنترل ناکامل بیماری صرع، زمینهساز تروما به این بیماران است و از طرفی شعله آتش و آب جوش شایع‌ترین علل سوختگی در این بیماران بود، ضروری است که علاوه بر توصیه به مصرف منظم دارو، اقدام‌های پیشگیرانه مناسب برای پیشگیری از سوختگی به خصوص در محیط منزل مدنظر قرار گیرد.
