حسن نیکزاد، مجتی رضازاده، شمس شریعت، احمد حسینی،
جلد ۱۹، شماره ۱ - ( فروردین - شهریور ۱۳۷۴ )
چکیده
برای بررسی اثرات وازکتومی بر بافت بیضه و روند اسپرماتوژنز، بیضه های پنج سر موش صحرایی (Rat) نژاد Wistar دو ماه بعد از وازکتومی دو طرفه با گروه کنترل مقایسه شدند . در مطالعات هیستولوژیک مشخص شد که فقط دو بیضه در گروه وازکتومی شده به میزان ۱۳/۵ و ۴۰/۰۳ درصد مجاری منی ساز غیر طبیعی داشتند. مجاری غیرطبیعی تغییراتی از جمله کاهش سلولهای جنسی و حذف بعضی از این باخته ها در اپی تلیوم، شکاف و واکوئل در اپی تلیوم ، چین خوردگی و ضخیم شدن غشاء دور مجاری و به هم چسبیدن اسپرمائیدها را نشان دادند . در مطالعه کمی بیضه ها نتایج زیر به دست آمد: .
میانگین وزن و حجم بیضه ها در گروه رازکتومی شده نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشتند که این کاهش به ترتیب ۱۴/۰۲ و ۱۲/۹۶ درصد بود (۰/۰۵ >P) . میانگین قطر مجاری منی ساز، ضخامت اپی تلیوم و قطر لومن در گروه وازکتومی شده نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری نشان ندادند. میانگین درصد حجمی اجزای بافت بیضیه شامل مجاری مشی ساز، فضای بینابینی، اپی تلیوم مجاری، لومن مجاری، مجاری طبیعی ، مجاری در مراحل VII ، VIII سیکل سلولی و کپسول بیضه در گروه وازکتومی شده نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نداشتند. میانگین تعداد سلولهای جنسی در اپی تلیوم مجاری منی ساز (مراحل VII، VIII سیکل سلولی) شامل اسپرماتو گونیا، اسپرماتوسیت در مرحله باکینن، اسپرماتید گرد نابالغ و اسپرماتید طویل بالغ در گروه وازکتومی شده، نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری را نشان دادند (۰/۰۵>P) ولی میانگین تعداد سلولهای سرتولی تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت.
