۱۰ نتیجه برای وکیل
علی نفیسی، کیخسرو وکیلی، پرویز صمدیان،
جلد ۳، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۵۴ )
چکیده
کیست های اپیپلون بزرگ بسیار نادر است و لنفانژیم های کیستیک اپیپلون تقریبا استثنائی می باشد. محتوی این کیست ها ممکن است Sereux یا Chyleux باشد. از نقطه نظر پاتوژنی عمل جنین بیشتر مطرح و مورد قبول است و به نظر میرسد که این کیست ها از جدا شدن و رشد کردن یک کیسه لنفاتیک ابتدائی بوجود می آیند.
بیمار مورد بعلت بزرگ شدن تدریجی شکم از چند سال پیش توام با دردهای مبهم شکمی که اخیرا تشدید پیدا کرده ، مراجعه کرده است.
در لمس توده غیر مرتب و منقطع که تقریبا تمام شکم را فراگرفته بدست میخورد . در T.R, T.V نیز کیست هایی در Cal de Suc های کناری دودگلاس لمش می شود.
معاینات پاراکلینیکی متعددی از بیمار بعمل آمد و در تشخیص های افتراقی و تخمدان و کیست هبداتیک مطرح بود.
انجام رادیوگرافی های روده باریک . روده بزرگ بعلت درد ناگهانی و شکمی که مارا مجبور به عمل جراحی اورژانس نمود امکان پذیر نشده در لاپاراتومی توده مذکور تقریبا تمام شکم شکم را فرا گرفته و به آسانی اعضا و احشاء مجاور جدا میشد.فقط در قسمت اپیپلون بزرگ چند لیگاتور انجام شده و توده En Bloc برداشته شد. محتوی این کیست ماده سفید رنگ زلالی بود و در بررسی داخل شکمی، تخودانها و آچاندیس ، کبد و طحال و سایر احشاء طبیعی بودند .
آزمایش میکزوسکوپیک وجود لنفانژیم کیستیاک را تایید کرد. بیمار در تاریخ ۵۳/۹/۱۴ بیمارستان را ترک کرد.
آ
علی نفیسی، کیخسرو رنجبر وکیلی،
جلد ۷، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۶۱ )
چکیده
مولفین بین سالهای ۱۹۶۰ الی ۱۹۷۵، ۱۷۰۸ مورد سرطان پستان قابل عمل را توسط سزیوم تراپی Cesium therapie درمان نمودهاند.
۴۰۳ مورد از این مجموع را، که شامل ۲۴۱ مورد درمان به وسیله سزیوم تراپی تنها و ۱۶۲ مورد سزیوم تراپی بعد از برداشتن پستان میباشد و ۵ سال بعد از درمان زندگی نمودهاند در این مقاله گزارش گردیده است.
از این ۴۰۳ مورد ۹۲ مورد به برداشتن پستان ختم گردیده که ۳۰ مورد آن پستان از نظر بافت شناسی استریل بوده است.
تومورکتومی (Tumerectomie) که فقط به مرحله اول طبقه بندی U.I.C.C. اختصاص داده شده بهترین نتایج را در بر داشته است که ۸۶% مبتلایان به سرطان در این مرحله معالجه گردیدهاند. ۹۰% از زنان درمان شده این گروه پستان خود را حفظ نمودهاند.
به طور کلی و بدون طبقه بندی و جدا سازی سرطانها میتوان گفت که رادیو تراپی از نظر نتیجه درمان با جراحی رادیکال پستان کاملا قابل مقایسه میباشد. ۵۸% بیماران این گروه به وسیله رادیو تراپی معالجه شده و ۵ سال یا بیشتر زندگی نمودهاند. دو بیمار از سه بیمار در این گروه نیز پستان خود را حفظ نمودند.
سزیوم تراپی به تنهایی موفق شده است پستان و غدد لنفاوی زیر بغل را در حدود ۵۰% از موارد استریل نماید.
بدین ترتیب میتوان امیدوار بود که سرطان پستان در مراحل اولیه بدون برداشتن پستان درمان گردد و لذا برداشتن پستان را فقط در مواردی به کار میبریم که درمان رادیوتراپی موفق به از بین بردن سرطان و معالجه آن نگردیده باشد.
حسن وکیل،
جلد ۹، شماره ۱ - ( تیر - مرداد - شهریور ۱۳۶۴ )
چکیده
این مقاله چکیده فارسی ندارد.
حسین وکیل،
جلد ۹، شماره ۴ - ( فروردین - اردیبهشت - خرداد ۱۳۶۵ )
چکیده
این مقاله چکیده فارسی ندارد.
ارسلان وکیلی، عیسی نشاندار اصلی،
جلد ۱۲، شماره ۱ - ( فروردین - شهریور ۱۳۶۷ )
چکیده
سرطان های تمایز یافته (دیفرانسیه) تیروئید ( فولیکولی و پاپی شکل) از معدود سرطان های نسبتا خوش خیم اند و از آنجا که اکثرا ید را جذب می کنند، تجویز ید پرتو زا به منظور انهدام بافت تیروئید بقایای تومور و متاستازهای احتمالی رایج است. این بررسی نشان داد که برای دستیابی به اهداف یاد شده، اکثر بیماران ایرانی ( بیش از ۷۰ درصد) برای تجویز ید پرتو زا بیش از یک بار در بیمارستان بستری می شوند. این رقم در مقایسه با آمار جهانی که لزوم تجویز مجدد ید پرتوزا را در کمتر از ۳۰ درصد اعلام داشته است، اختلاف فاحش دارد. همچنین این مطالعه اهمیت برداشتن کامل تیروئید (توتال تیروئید کتومی) توسط جراحان مجرب را توجیه می کند.
هیدا وکیل، فریدون عزیزی،
جلد ۱۷، شماره ۰ - ( تک نگاشت ۱ - فروردین - اردیبهشت ۱۳۷۲ )
چکیده
با شروع دهه ۷۰ قرن چهاردهم هجری شمسی آموزش پزشکی مرحله جدیدی را آغاز کرد. آنچه در دهه ۶۰ به عنوان اولویت خاص مطرح بود کمبود نیروی انسانی در کلیه رشته های پزشکی بود. حضور پزشکان خارجی در ایران، کاهش چشمگیر تعداد پزشکان ، به گونه ای که در بعضی مناطق برای هر ۱۸۰۰۰ نفر، تنها یک پزشک وجود داشت ؛ کمبود شدید تر کارکنان کادر پرستاری ، مامایی و رشته های مختلف پیرا پزشکی که همه آنها معلول استراتژی ها و برنامه ریزی های غلطی بود که قبل از انقلاب طراحی شده بود. این نارساییها مسئولان برنامه ریزی و اجرایی کشور را مصمم داشت که تعداد دانشگاهها ، دانشکده ها و دانشجویان کلیه رشته های پزشکی را افزایش دهند. این امر مهم به نحو احسن تحقق یافت - به گونه ای که برآورد می شود تا سال ۱۳۸۱ تعداد پزشکان مملکت نسبت به قبل از انقلاب سه برابر فزولی یابد (۱) , و تقربیا به همین نسبت (کمی بیشتر یا کمتر) تعداد دندانپزشکان ، داروسازان ، متخصصان علوم آزمایشگاهی ، رادیولوژی ، پرستاران ، ماماها و سایر پیرا پزشکان که بدون حضور آنها امور پیشگیری ، تشخیص و درمان نا کامل می ماند ، به نحو مطلوبی افزایش خواهد یافت (۲). مصوبات اخیر شورای گسترش وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در زمینه گسترش آموزش رشته های پرستاری و مامایی و پیراپزشکی در دانشگاهها و نیز شهرهایی که تاکنون آموزش پزشکی نداشته ولی از نظر نیروی انسانی مدرس ، امکانات و تسهیلات ، آمادگی برای آموزش در سطح کاردانی و با کارشناسی را دارند ، نشان می دهد که برنامه ریزیها در جهت رفع کمبود نیروی انسانی پزشکی ممکلت با آگاهی و درایت کامل ادامه می یابد. همچنین گزینش دانشجویان بومی که سبب خواهد شد بیشتر دانشجویان در استانی که سکونت دارند آموزش پزشکی را به پایان رسانند و در نتیجه احتمال بیشتری وجود خواهد داشت که برای انجام خدمات پزشکی در همان استان باقی بمانند (۴). و این موضوع باعث خواهد شد که نیروی انسانی پزشکی در سطح کشور به شکل عادلانه تری توزیع شود. خوشبختانه با واقع بینی که در اواخر دهه قبل وجود داشت و خدمات ایثارگرانه اساتید و مدرسان و کوششهای مستمر مسئولان دانشگاهها ، کیفیت آموزش پزشکی نه تنها کاهش نیافت که در بعضی جهات رشد چشمگیری را نشانداد(۱).
برای بررسی جامع وضعیت آموزش پزشکی در دو دهه اخیر، ابتدا اطلاعات کلی در زمینه جمعیت ، بهداشت ، درمان و آموزش، تجربه های کسب شده در نظام عرضه خدمات بهداشتی - درمانی و تربیت نیروی انسانی کشور ارائه شده سپس آموزش پزشکی در سالهای تحصیلی ۴۸ - ۴۹ ، ۵۳ - ۵۴، ۵۸ - ۵۹، ۶۳ - ۶۴، و ۶۸-۶۹ با شاخصهای کمی وکمی - کیفی ، مورد بررسی قرار گرفت و در حد امکان با سایر کشورها مقایسه گردید و سپس مسائل کیفی نظیر برنامه ریزی ، ارزیابی ، پژوهش در آموزش و نوآوری و جامعه گرایی مورد مطالعه قرار گرفته است.
سید فرشاد حسینی شیرازی، انسیه فرهادی، نیکی وکیلی ظهیر،
جلد ۲۹، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۴ )
چکیده
طیفسنجی مادون قرمز با تبدیل فوریر ( FTIR ) Fourier transform infrared ابزاری قدرتمند برای مطالعات بیولوژیک است. از جمله مزیتهای طیفسنجی مادون قرمز ( IR ) امکان استفاده از آن برای انواع نمونه‌ها در حالتهای مختلف فیزیکی است. تاکنون ویژگیهای سیستمهای سازنده بیولوژیک از جمله پروتئین‌ها، لیپیدها، غشاءهای بیولوژیک، کربوهیدرات‌ها، داروها، و ... بوسیله طیفسنجی IR مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفته‌اند. در این مقاله با اصول این تکنیک و پیشرفتهای اخیر در استفاده از آن در علوم پزشکی آشنا خواهیم شد.
دكتر محمد حسن نمازی، دكتر رضا محسنی بدل آبادی۱،، دكتر سینا صادقیان، دكتر مرتضی صافی۱،، دكتر حبیب اله سعادت۱،، دكتر حسین وکیلی۱،، دكتر محمد رضا معتمدی۱،، دكتر مریم طاهرخانی۳،
جلد ۳۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: تنگی شریان کلیه یکی از عوامل هیپرتانسیون ثانویه میباشد. با توجه به عوارض شناخته شده در این بیماران و احتمال تاثیر مثبت و به منظور تعیین تاثیر آنژیوپلاستی شریان کلیه بر عملکرد دیاستولی در بیماران با تنگی شریان کلیه این تحقیق انجام گرفت.
روش بررسی: این تحقیق با طراحی کار آزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد بر روی ۳۵ بیمار واجد شرایط انجام شد. بیماران با تنگی شریان کلیه (بالای ۷۰ درصد تنگی در آنژیوگرافی یا بالای ۵۰ درصد با فشار خون کنترل نشده) که تحت آنژیوپلاستی شریان کلیه قرار گرفته بودند، قبل و ۶ ماه بعد از آنژیوپلاستی تحت داپلر اکو وTissue Doppler قرار گرفتند و معیارهای اکو شامل Isovolumic Relaxation Time (IVRT)،Deceleration Time (DT)، E/A، E/Ea و عملکرد دیاستولی مورد بررسی و تغییرات آن با آزمون ویل کاکسون مورد قضاوت قرار گرفت.
یافته ها: تحقیق بر روی ۳۵ بیمار شامل ۱۱ (۴/۳۱ درصد) مرد و ۲۴ (۶/۶۸ درصد) زن انجام گرفت. سن بیماران ۲/۱۰±۶/۵۹ سال بود. آنژیوپلاستی شریان کلیه بر روی IVRT و E/A تاثیری نداشت، ولی DT را به میزان ۹/۵۴±۹/۳۰ میلی‌ثانیه (۰۰۲/۰>p) و E/Ea را به میزان ۹/۰±۴۴/۰ (۰۴/۰>p) کاهش داد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد که آنژیوپلاستی شریان کلیه تغییری در نوع عمل دیاستولی ایجاد نمی‌کند، ولی باعث کاهش E/Ea که به عنوان پارامتری جهت ارزیابی عملکرد دیاستولی میباشد، می‌شود.
واژگان کلیدی: تنگی شریان کلیه، آنژیوپلاستی شریان کلیه، عملکرد دیاستولی.
دکتر مرتضی صافی، دکتر عبدالکریم الحذیفی، دکتر حسین وکیلی، دکتر حبیب اله سعادت، دکتر محمد حسن نمازی، دکتر حامد فریدنیا،
جلد ۳۵، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران STEMI (انفارکتوس قلبی حاد با صعود قطعه ST) و نگرانی در مورد سر انجام این بیماران در مراجعه شبانه و اینکه واقعأ مراجعه در شب یا روز نقشی در سرانجام این بیماران دارد یا خیر و وجود خلاء اطلاعاتی در این قسمت و به منظور بررسی نقش آنژیو پلاستی اولیه PPCI شبانه روزی سرانجام بیماران، این تحقیق در سال ۱۳۸۹– ۱۳۹۰ انجام گرفت.
روش بررسی: تحقیق به روش همگروهی ( cohort) انجام گرفت. گروه مورد کسانی بودند که شبانه با تشخیص STEMI تحت PPCI قرار گرفته و گروه شاهد کسانی بودند که با همین بیماری و همین درمان در طی روز مراجعه کرده بودند. افراد دو گروه از نظر وضعیت اقتصادی، اجتماعی، زمان و مکان مراجعه و همچنین خصوصیات جنس، سابقه دیابت، فشار خون، سکته قلبی، وسعت درگیری عروق کرونری، محدودیت انقباضی بطن چپ و فاصله زمانی از ورود به بیمارستان تا انجام آنژیوپلاستی مشابه سازی شدند و سرانجام بیماران دو گروه را از لحاظ شاخصهای مرگ‌و‌میر و موربیدیتی و موفقیت آنژیوپلاستی بررسی و با آزمون فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
یافته‌ها: تحقیق روی تعداد ۳۱ نفر شاهد و ۴۲ نفر مورد انجام گرفت. افراد در دو گروه از نظر تعهدات مشابه سازی مشابه بودند. میزان مورتالیتی در مراجعین شیفت روز ۱/۱۶ درصد و در شیفت شب ۸/۴ درصد (۲/۰>p) و موربیدتی به ترتیب ۲/۳ و ۴/۲ درصد بود (۹/۰>p). موفقیت آنژیو پلاستی در هر دو گروه صد در صد بود.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد زمان مراجعه برای انجام PPCI در بیماران STEMI نقشی روی سرانجام درمان ندارد.
واژگان کلیدی: MI ، STEMI، PPCI، مورتالینی، موربیدتی، موفقیت آنژیوپلاستی.
آقای جواد وکیلی، آقای سهراب قلعه گیر، آقای مصطفی خانی، آقای کریم آزالی علمداری،
جلد ۴۶، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: دیابت نوعی اختلال متابولیک است که ساختار و عملکرد دستگاه‌های بدن از جمله میوکارد را تحت تأثیر قرار می‌دهد که به آن کاردیومیوپاتی دیابتی گفته می‌شود. با این‌حال با توجه به نقش فعالیت ورزشی در پیشگیری و درمان عوارض دیابت، تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر بیان بافتی miRNA-۱ و miRNA-۲۱ در بطن چپ رتهای نر دیابتی طی دی و بهمن ۱۴۰۰ در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.
روش کار: در یک طرح تحقیقی تجربی، ۲۰ سر رت نر بالغ (سن: ۳/۰ ± ۱۲ هفته؛ وزن: ۱۲ ± ۲۳۴ گرم) نژاد ویستار انتخاب و پس از دریافت رژیم غذایی پرچرب (حاوی ۴۵ درصد چربی) و القای دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین به‌طور تصادفی در دو گروه همگن ۱۰ سری شامل دیابتی و دیابتی با تمرین تناوبی شدید (T) تقسیم شدند و به مدت هشت هفته و پنج روز هفته، برنامه HIIT را روی نوارگردان الکترونیکی هوشمند اجرا کردند. تمرین HIIT با شدت ۹۰-۸۵ درصد سرعت بیشینه در ۱۲-۶ وهله دو دقیقه‌ای و با تناوب‌های استراحت فعال سه دقیقه‌ای با شدت ۳۰ درصد VO۲max اعمال شد. در انتهای قرارداد تمرین، تمامی موشها ۴۸ ساعت پس از آخرین مداخله به روش بدون درد برای بررسی تغییرات بیان ژن miR-۱، miR-۲۱ روش real-time PCR در بافت بطن چپ قلب بی‌هوش و جراحی شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بیان نسبی کمّی miRNA-۱ در گروه HIIT + دیابت (۰/۰۰۰۰۰۱ ± ۰/۰۰۰۰۵) و کنترل دیابت (۰/۰۰۰۰۰۵ ± ۰/۰۰۰۱۸) و بیان نسبی کمّی miRNA-۲۱ در گروه HIIT + دیابت (۰/۰۰۰۰۰۱ ± ۰/۰۰۰۲۵) و کنترل دیابت (۰/۰۰۰۰۱۶ ± ۰/۰۰۰۱۱) بود. همچنین هشت هفته تمرین HIIT باعث افزایش معنا‌دار بیان نسبی miRNA-۲۱ (۰/۰۰۱ =P) و کاهش بیان miRNA-۱ ( ۰/۰۰۲ =P) در رتهای دیابتی شد و در مقابل نتایج نشان داد که پس از هشت هفته ابتلا به دیابت بیان نسبی miRNA-۲۱ به طور معنا‌داری کاهش و بیان miRNA-۱ افزایش یافته است (۰/۰۱ =P).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد ارزیابی بیان miRNA-۱ و miRNA-۲۱ بعد از تمرین‌های ورزشی ممکن است شاخص مناسبی برای ارزیابی سازگاری‌های قلبی- عروقی و به ویژه هایپرتروفی ناشی از تمرین‌ها باشد.
