پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: گیاهان دارویی عوامل دارویی نوید بخشی هستند. عوامل ضدمیکروبی استخراج شده از گیاهان، ترکیب هایی هستند که میکروارگانیسمها را میکشند یا مانع رشد آنها می شوند. هدف اصلی از انجام این مطالعه، بررسی اثر عصاره آبی-الکلی گیاهان رزماری، نعناع فلفلی و آویشن شیرازی روی تشکیل بیوفیلم باکتری سودوموناس آئروژینوزا بود.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی انجام شد. پس از عصاره گیری گیاهان مورد مطالعه، به روش نشر در آگار به بررسی اثر این عصاره ها بر سودوموناس آئروژینوزا پرداخته و نتایج به دست آمده با چهار دیسک آنتی بیوتیکی کانامایسین، ایمی پنم، پنی سیلین و سفالکسین مقایسه شد. سپس حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی را برای هر عصاره گیاهی به طور جداگانه اندازه گیری شد. تأثیر این عصاره ها بر مهار تشکیل بیوفیلم به کمک رنگ آمیزی با کریستال ویوله۱درصد واستیک اسید ۳۰ درصد سنجش شد. تمام آزمون ها سه بار تکرار شدند و آنالیز های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۱۶ انجام شد.
یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که هر سه گیاه در غلظت ۳ میلی گرم بر میلی لیتر دارای خاصیت ضد باکتریایی بودند. قطر هاله عدم رشد برای عصاره رزماری ٩۱ ، برای آویشن شیرازی ۵۱ و برای نعناع فلفلی ۱۱ میلی متر بود. حداقل غلظت بازدارندگی برای گیاه رزماری ۵۷ / ۰ میل یگرم بر میلی لیتر و برای آویشن شیرازی و نعناع فلفلی ۵/ ۱میلی گرم بر میلی لیتر بود. همچنین نتایج نشان داد که گیاه رزماری در غلظت ۳ و ۱/ ۵ میلی گرم بر میلی لیتر به ترتیب سبب مهار و کاهش تشکیل بیوفیلم شد. اما گیاه آویشن شیرازی و نعناع فلفلی در غلظت ۳ میل یگرم بر میلی لیتر فقط سبب کاهش تشکیل بیوفیلم شدند.
نتیجه گیری: به نظر می رسدکه با توجه به یافته های بدست آمده از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که عصاره الکلی گیاه رزماری با غلظت ۳ و ۵/ ۱ میلی گرم بر میلی لیتر، توانایی بالایی برای مهار توانایی تشکیل بیوفیلم توسط باکتری سودوموناس آئروژینوزا دارد.