۳ نتیجه برای بتالاکتاماز
دكتر نورامیر مظفری، هما فروهش تهرانی، زهره طواف لنگرودی، عباس عبدالهی،
جلد ۳۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
سابقه و هدف : کلبسیلا پنومونیه یکی از مهمترین باکتریهایی است که از عفونتهای کلینیکی بخصوص در بیماران بستری در
بیمارستان جدا میشود. اخیراً مقاومت دارویی آن بویژه به چندین آنتیبیوتیک از دستههای دارویی مختلف مورد توجه قرار گرفته
است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع کلبسیلا پنومونیه دارای مقاومت دارویی چندگانه است.
روش بررسی : در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، ۳۰۳ مورد کلبسیلا پنومونیه جدا شده از بیماران ابتدا با روش انتشار از دیسک،
موارد مقاوم تعیین گردید و با استفاده از دیسکهای نیتروسفین Mic E.test حساسیت دارویی آنها مشخص گردید. سپس با روش
وجود بتالاکتاماز وسیع الطیف در انواع مقاوم تعیین شد. دادهها با Double disc جهت بررسی آنزیم بتالاکتاماز و بررسی به روش
و کایدو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. t استفاده از آزمونهای
۲۰ %) دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند و همگی در تست نیتروسفین مثبت بوده / یافتهها : از ۳۰۳ کلبسیلا پنومونیه، ۶۲ مورد ( ۴
را در آنها مشخص ساخت. ESBL وجود ، Double disc و نتایج مثبت به روش
نتیجهگیری : جداسازی ۲۰ درصد مقاومت در کلبسیلا پنومونیه جدا شده و اثبات وجود بتالاکتاماز وسیع الطیف در انواع مقاوم توجه
ویژه به مصرف سفالوسپورینهای وسیع الطیف و همچنین انجام یک بررسی ملی را خاطرنشان میسازد.
مجتبی ساده، حسین گودرزی، گیتا اسلامی، فاطمه فلاح، معصومه حلاج زاده،
جلد ۳۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده سابقه و هدف: با توجه به مصرف زیاد و بی رویه مواد ضد میکروبی و عوارض شناخته شده آن و کسب مقاومت‌های جدید به واسطه آنزیم های بتالاکتاماز و نیز محدود بودن اطلاعات در خصوص مکانیزم ژنی مقاومت به این مواد در کشور ، این تحقیق به منظورتعیین میزان مقاومت و یا حساسیت ایزوله‌های اسینتوباکتر بومانی (MDR) نسبت به گلوتارآلدئید درسال ۱۳۹۲در بخش‌های ویژه بیمارستان‌های منتخب تهران انجام گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش تجربی در یک دوره ۱۰ ماهه انجام گرفت. تمامی نمونه‌ها از سطوح و تجهیزات پزشکی بخش‌های ویژه بیمارستان‌های فیاض بخش، طالقانی، امام خمینی، ولیعصر، لبافی نژاد جمع آوری و ایزوله‌های اسینتوباکتربومانی بر اساس‌های تست های متعدد بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سویه‌های مقاوم نسبت به آنتی بیوتیک‌ها با رعایت دستورالعمل CLSI(۲۰۱۲) شناسایی شدند. مقاومت سویه‌های MDR، نسبت به گلوتارآلدئید ۲% بررسی شد. برای تمامی سویه‌های MDR با استفاده از پرایمر های اختصاصی PCR گذاشته شد. یافتهها: از ۵۸۸ نمونه جمع آوری شده، ۱۳۱ (۳/۲۲) گونه اسینتوباکتربومانی MDR با ترتیب فراوانی ژن‌های blaCTX (۴/۱۹%) و blaTEM (۲/۳%) مشاهده گردید. MIC۵۰% و %MIC۹۰ آنتی بیوتیک‌های ایمی پنم و مروپنم برابر و به ترتیب µg/mL ۳۲ و µg/mL ۶۴ بود (۰۹/۰p<). الگوی باندی متفاوت درPCR سویه‌های MDR مشخص شد هیچگونه مقاومتی نسبت به گلوتارآلدئید ۲% مشاهده نشد. نتیجهگیری: به نظر می‌رسد که علاوه بر تنوع و شیوع ژن‌های blaTEM و blaCTX مکانیسم‌های متعددی شامل پورین‌ها و سیستم‌های تراوشی (efflux pumps) درایجاد مقاومت‌های اسینتوباکتربومانی نسبت به مواد ضد میکروبی نقش دارند. تحقیقات در مورد بررسی دقیق الگوی مقاومت در این سویه ها و سایر میکروارگانیسم ها توصیه می گردد. واژگان کلیدی: اسینتو باکتربومانی، ژن‌های بتالاکتاماز، دزانفکتانت‌ها، مقاومت دارویی.
فاطمه فلاح، گیتا اسلامی، سرور عرفانی منش، علی هاشمی،
جلد ۳۹، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده
این مطالعه بر روی استفاده از ترکیب مهار کننده و آنتی بیوتیک ها تاکید دارد. اخیرا استفاده از مهار کننده های بتالاکتاماز، به عنوان روشی مناسب برای درمان عفونت ها ایجاد شده بوسیله باکتریهای تولید کننده بتالاکتاماز با طیف وسیع و کارباپنماز مطرح شده اند.
