جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای توکسین

نور امیر مظفری، هما فروهش تهرانی، علیرضا سالک مقدم، محمد روستایی، بهرام روادگر، منیژه قاسمی،
جلد ۲۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۱ )
چکیده

سابقه و هدف : اسهال یکی از علل مهم مرگ و میر کودکان در کشورهای جهان سوم می باشد. طبق آمار منتشره از طرف سازمان بهداشت جهانی (WHO) سالانه حدود ۱۲ میلیون کودک در سراسر جهان بر اثر ابتلاء به بیماریهای مختلف جان خود را از دست می دهند که سهم بیماری اسهال ، ۵ میلیون نفر در سال می باشد.باکتری‌ها با مکانیسم های مختلفی در ایجاد اسهال نقش دارند. یکی از مهمترین مکانیس‌ها تولید انتروتوکسین از جمله انتروتوکسین مقاوم به حرارت می باشد . روشهای ارزیابی انتروتوکسین مقاوم به حرارت شامل تکنیک های سریع ، ELISA، Gene probe و روش بیولوژیک استفاده از نوزاد موش

 (Suckling Mouse Assay (SMA می باشد.با توجه به نقش مواد غذایی آلوده در ایجاد بیماری اسهال بررسی شیوع انتروباکتریاسه های تولید کننده انتروتوکسین مقاوم به حرارت از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی، ۱۰۸۱ مورد مادۀ غذایی از نظر وجود باکتری های خانواده انتروباکتریاسه مورد آزمایش قرار گرفتند.

یافته ها:از۱۰۸۱ مورد ماده غذایی تحت آزمایش، ۲۶۵ مورد (۵/۲۴%) آلوده به میکروبهای خانواده انترباکتریاسه بودند. ۲۰۳ مورد از انتروباکتریاسه هایی که قادر به تولید انتروتوکسین بودند (اشریشیاکلی ۱۰۲ مورد، انتروباکتر ۴۴ مورد، کلبسیلا ۳۰ مورد و سیتروباکتر فروندی ۲۷ مورد) از نظر تولید انترتوکسین مقاوم به حرارت با روش SMA مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد که در ۷% از باکتری های ذکر شده، انتروتوکسین مقاوم به حرارت وجود داشت.

نتیجه گیری و توصیه‌ها : با توجه به شیوع ۷% اتروتوکسینوژنهای باکتریهای روده ای، لزوم تظارت بهداشتی دقیق تر بر محصولات غذایی توصیه می شود.


عباسعلی‌ وفایی‌، علی‌ رشیدی‌پور، جان‌ بورش‌،
جلد ۲۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۲ )
چکیده

  سابقه و هدف: شواهد زیادی‌ نشان‌ می‌دهد که‌ قشر اوربیتوفرونتال‌ از مکان‌های‌ مغزی‌ است که احتمالا در پردازش‌ اطلاعات‌ مربوط‌ به‌ حافظه‌ فضایی در طی‌ موقعیت های مختلف هیجانی‌ دخیل می‌باشد. بر این اساس هدف‌ این‌ تحقیق‌، تعیین‌ نقش‌ قشراوربیتوفرونتال‌ در فرایند حافظه‌ فضایی‌ در موقعیت‌ تاریک‌ و روشن‌ در یادگیری‌ احترازی‌ مکانی‌ در وضعیت‌چرخشی‌ می‌باشد.

  مواد و روشها : در این مطالعه از موش‌های‌ نر نژاد لانگ‌ ایوانز( Long-Evans ) با وزن‌ ۲۸۰ تا۳۲۰ گرم‌ استفاده‌ شد. ابتدا به‌ صورت‌ دو طرفه‌ روی‌ ناحیه‌ مزبور کانول‌ راهنما قرار داده‌ شد. یک‌ هفته‌ بعد، موش‌ تحت‌ یادگیری‌ فضایی‌ مدل‌احترازی‌ مکانی‌ و در موقعیت‌ تاریک‌ و روشن‌ و در وضعیت‌ چرخشی‌ (صفحه‌ مدور توسط‌ یک‌ الکتروموتور تعبیه‌شده‌ با سرعت‌ ۱دور در دقیقه‌ در حال‌ چرخیدن‌ بود) آموزش‌ داده‌ شد. در طی‌ آموزش‌ (۳۰ دقیقه‌) حیوان‌ یاد می‌گرفت‌ که‌ با کمک‌ حس‌های‌ بویایی‌، لامسه‌ و بینایی‌ و اشیاء اطراف‌ و کف‌، مکان‌ دریافت‌ شوک‌ (ناحیه‌ منع‌ شده‌) راشناسایی‌ کند و از ورود به‌ آن‌ خودداری‌ کند. ۶۰ دقیقه‌ قبل‌، بلافاصله‌ بعد از آموزش‌ و ۶۰ دقیقه‌ قبل‌ از تست‌ بخاطرآوری‌، تترودوتوکسین‌ (۵ نانوگرم‌ در ۶/۰ میکرولیتر به‌ ازاء هر طرف‌) یا سالین‌ به‌ صورت‌ دو طرفه‌ در جهت‌ غیر فعال‌سازی‌ به‌ داخل‌ ناحیه‌ فوق‌ تزریق‌ شد. ۲۴ ساعت‌ بعد از آموزش‌، میزان‌ حافظه‌ فضایی‌ موش‌ برای‌ احتراز کردن‌ از مکان‌ شوک‌ ارزیابی‌ شد. این‌ ارزیابی‌ در یک‌ دوره‌ ۳۰ دقیقه‌ای‌ با کمک‌ دو ملاک‌ مدت‌ زمانی‌ که‌ طول‌ می‌کشید تاحیوان‌ برای‌ بار اول‌ وارد ناحیه‌ منع‌ شده‌ (شوک‌) شود و تعداد دفعات‌ ورود به‌ ناحیه‌ منع‌ شده‌ اندازه‌گیری‌ شد.

  یافته‌ها: نتایج‌ نشان‌ می‌دهد که‌ تزریق‌ تترودوتوکسین‌ ۶۰ دقیقه‌ قبل‌ از آموزش‌ و بلافاصله‌ بعد از آموزش‌ به‌ ترتیب‌اکتساب‌ یادگیری‌ و تثبیت‌ اطلاعات‌ تازه‌ آموخته‌ شده‌ فضایی‌ را در موقعیت‌ تاریک‌ و روشن‌ به‌ طور معنی‌ داری‌ کاهش‌می‌دهد (۰۱/۰ p< ). این‌ تزریق‌ قبل‌ از تست‌ بخاطرآوری‌ تاثیر معنی‌ داری‌ نداشت‌.

  نتیجه‌گیری و توصیه‌ها : یافته‌های‌ فوق‌ نشان‌ می‌دهد که‌ قشر اوربیتوفرونتال‌ نقش‌ مهمی‌ در اکتساب‌ و تثبیت‌ ذخیره‌ اطلاعات‌تازه‌ آموخته‌ شده‌ فضایی‌ در موقعیت‌ تاریک‌ و روشن‌ و وضعیت‌ چرخشی‌ دارد .

  



مهدی گودرزی، حسین گودرزی، مسعود آل بویه، معصومه عظیمی‌راد، محمدرضا زالی، محمدمهدی اصلانی،
جلد ۳۶، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۱ )
چکیده

چکیده سابقه و هدف: عفونت ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل معضل در حال گسترشی در بیمارستان است که شیوع بالایی از آن در سال-های اخیر گزارش شده است. شناسایی منبع عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در کنترل و جلوگیری از گسترش عفونت بیمارستانی ناشی از آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. با توجه به اینکه روش PCR ribotyping اخیرا به عنوان روشی موثر در مطالعه اپیدمیولوژیکی سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل پیشنهاد شده است، این تحقیق انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه در طی یک دوره ۱۲ ماهه به صورت توصیفی صورت پذیرفت. ۱۷ نمونه کلستریدیوم دیفیسیل از بیماران مشکوک به عفونت با کلستریدیوم دیفیسیل جداسازی گردید. تمامی نمونه‌های مدفوع با شوک الکل و محیط عصاره مخمر تیمار شدند. سپس از سوسپانسیون تیمار شده روی محیط اختصاصی سیکلوسرین سفوکسیتین فروکتوز آگار(CCFA) غنی شده با ۵ درصد خون گوسفند به روش خطی کشت و در شرایط بیهوازی تا ۵ روز انکوبه شدند. شیوع ایزوله‌ها تعیین و میزان واقعی آن (Confidence Interval) در جامعه برآورد گردید. برای تعیین هویت قطعی، ژن cdd-۳و همچنین تعیین پروفایل توکسینی، ژن‌های tcdA،tcdB با استفاده از روش PCR شناسایی شدند. جهت شناسایی ریبوتایپ بر روی نمونه‌های کلستریدیوم دیفیسیل بدست آمده از بیماران بستری در بیمارستان با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن‌های ریبوزومی PCR گذاشته شد. یافته‌ها: از ۱۰۸ نمونه ارسالی، ۱۷(۷/۱۵%) نمونه مثبت بود. فراوانی ایزوله‌های با پروفایل توکسینی A+B+ ۱۲ (۵۹/۷۰%)، A+B- ۱(۹/۵%) و A-B+ ۴ (۹/۲۳%) گزارش شد. آنالیز ریبوتایپینگ ایزوله‌ها نشان داد که تمامی آنها دارای الگوی باندی متفاوت هستند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که ریبوتایپ‌های در حال گردش در بخش‌های مختلف بیمارستان متفاوت بوده و عفونت ممکن است به دلیل سویه‌های اندوژن یا کسب سویه‌های بیماری‌زا از محیط باشد. واژگان کلیدی: کلستریدیوم دیفیسیل، توکسین، ریبوتایپینگ.


علیرضا خبیری، مهدیه بیات، بهزاد همتی،
جلد ۴۲، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده

خلاصه
سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تشخیص سریع سم ویبریو کلرا در نمونه‌هایی مانند آب و یا غذا، در این مطالعه اقدام به طراحی و راه‌اندازی یک روش ایمنواسی برای شناسایی مستقیم سیتوتوکسین B این باکتری، با استفاده از آنتی‌بادی مرغی شده است. 
مواد و روش ها: توالی ژنی ctxB در وکتور بیانی pET۲۸a کلون شده و سپس در باکتری BL۲۱ (DE۳) بیان گردید. پروتئین‌های نوترکیب حاصله پس از تخلیص با روش ایمنوکروماتوگرافی، به‌صورت درون ماهیچه‌ای به مرغ تزریق و آنتی‌بادی پلی‌کلونال ضد پروتئین CtxB با استفاده از پلی‌اتیلن گلیکول از زرده تخم‌مرغ تخلیص شدند. این آنتی‌بادی‌ها برای طراحی یک روش الایزای ساندویچ مورد استفاده قرار گرفتند. حساسیت آنالیتیک روش طراحی‌شده با استفاده از رقت‌های سریالی پروتئین CtxB نوترکیب مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: در ازاء هر لیتر کشت باکتری BL۲۱ (DE۳) حاوی پلاسمید دربرگیرنده ژن ctxB، ۳۸ میلی‌گرم پروتئین نوترکیب با خلوص بیش از ۹۵ درصد تولید گردید. تیتر آنتی‌بادی ضد CtxB در خون مرغ‌ ایمیونیزه برابر با ۱ به ۳۲,۰۰۰ بود و میزان ۹/۵۰ میلی‌گرم آنتی‌بادی مرغی از هر تخم‌مرغ خالص گردید. روش الایزای طراحی‌شده با این آنتی‌بادی امکان تشخیص CtxB را تا غلظت ۳۳ پیکوگرم بر میلی‌لیتر فراهم نمود.
نتیجه گیری و پیشنهادات:  آنتی‌بادی‌های مرغی ضد CtxB تولیدشده در این مطالعه، امکان ایجاد یک روش ایمنواسی را فراهم نمودند که با آن تشخیص سریع و با حساسیت بالای سیتوتوکسین B فراهم می‌گردد. لازم است تا در آینده کارآیی این روش جهت تشخیص سم ویبریو در نمونه‌های محیطی مانند آب و یا مواد غذایی مورد بررسی قرار گیرد.
 

دکتر گیتا اسلامی، دنیا تقی زاده ملکی، دکتر زهره قلاوند، دکتر بهرام نیک منش، دکتر علی هاشمی، هیوا کدخدا،
جلد ۴۳، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه وهدف: استافیلوکوکوس اورئوس باکتری بیماری زای فرصت طلب بوده که با ترشح سموم مختلف شرایط تهاجم به میزبان را فراهم می کند و در ایجاد
عفونت های پوستی مانند جوش، کفگیرک و زخم نقش دارد. امروزه یکی از معضلات پزشکی درمان ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به دارو است. هدف
از مطالعه حاضر شناسایی ویرولانس فاکتورها و مقاومت آنتی بیوتیکی در بین ایزوله های جدا شده از نمونه های زخم کودکان مراجعه کننده به بیمارستان مرکز طبی
کودکان تهران ۱۳۹۶ - ۹۷ است.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، تعداد ۵۹ ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از عفونت زخم طی یک سال جمع آوری شد. ابتدا با استفاده از تست های بیوشیمیایی،
باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تشخیص داده شد. سپس تست حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از دیسک های آنتی بیوتیکی ) Mast ، انگلستان(، طبق دستورالعمل
CLSI سال ۲۰۱۷ انجام شد. حضور ژ نهای nuc ،mecA ، tsst-۱،hla، hlb،hld ، eta،etb ، etd با استفاده از PCR بررسی و محصولات آن ها تعیین توالی شد.
یافته ها: بیشترین حساسیت به ونکومایسین و لینزولید با ۱۰۰ درصد حساسیت و بالاترین مقاومت مربوط به پنی سیلین با ۳/ ۹۸ درصد بود. توزیع فراوانی ژن ها از قبیل
hla ، hlb، hld ،eta ،etb ، etd ،۱-mecA ، tsst به ترتیب شامل: ۳ / ۵۹ ، ۷/ ۳۷،۲ / ۷۱ ، ۶/ ۵۷ ، ۶/ ۹۶ ، ۱۰۰ ، ۹/ ۱۱ ، ۱/ ۲۷ درصد بود.
نتیج هگیری: آنتی بیوتیک های ونکومایسین و لینزولید با ۱۰۰ درصد حساسیت برای درمان عفونت های زخم ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس کاندیدا هستند. با
توجه به اینکه همه ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از زخم کودکان دارای ژن اکسفولیاتیو A هستند، تدابیر کنترل و ضدعفونی زخم در بین کودکان برای
پیشگیری از انتشار ایزوله هایی با پتانسیل توکسین زایی اهمیت م ییابد.

صفحه ۱ از ۱     

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb