دکتر لادن آجری، دکتر سید مرتضی حسینی، دکتر نرگس غلامی، خانم آزاده محمدی، دکتر مینا بخشعلی بختیاری،
جلد ۴۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
سابقه و هدف: بیش از ۴۰ ٪ از زنان باردار در سراسر جهان دچار آنمی هستند که عوارض جانبی مهمی برای مادر و نوزاد دارد. این ادعا که اجرای برنامه پزشکی خانواده می تواند بر روی کم خونی موثر باشد یا خیر؟!امساله ی مهمی است که برای پاسخ به این سوال این تحقیق در سال ۱۳۹۷انجام شد
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه تجربی جامعه نگر ( experimental community trial ) می باشد. در این مطالعه به مقایسه شیوع توصیفی مقطعی آنمی در نیمه دوم بارداری در بین زنان شهری ( «گروه مداخله ») قبل و بعد از مداخله «پزشکی خانواده شهری » با شیوع آنمی بارداری زنان روستایی ( «گروه کنرل » )که از سالها قبل تحت پوشش پزشکی خانواده و مراقبت فعال سامت قرار داشتند پرداختیم. این بررسی یکبار قبل از اجرای طرح پزشک خانواده شهری در تیر ۱۳۹۴ و بار دوم، ۲,۵ سال بعد از اجرای طرح مزبور در اسفند ۱۳۹۷ انجام شد. نتایج بر اساس آزمون Chi۲ ومعیار دقیق فیشر آنالیز شد.
یافته ها: همه زنان باردار شامل ۹۲۷ نفر بدون نمونه گیری وارد مطالعه شدند، و اطلاعات مربوطه در دو مقطع زمانی فوق مطالعه شد. شیوع آنمی هفته ۱۰ - ۶ حاملگی قبل و بعد از مداخله، در زنان باردار روستایی و شهری همگی تقریباً مشابه بود(قبل از مداخله ۱/ ۱۰ به ۸/ ۷ و بعد از مداخله ۴/ ۱۱ به ۵/ ۹). بنابراین علل کم خونی غیر از بارداری، باعث اختلال در مطالعه ما نشدند.کم خونی هفته ۳۰ - ۲۴ حاملگی در زنان باردار شهری قبل از اجرای
پزشکی خانواده (سال ۲۰۱۵ ) ۳/ ۳۳ درصد بود که بعد از مداخله (سال ۲۰۱۹ ) به ۲۱,۷ درصد کاهش یافت .(P = ۰.۰۲۷)
نتیجه گیری: اجرای «طبابت خانواده/ مراقبت های بهداشتی فعال » به طور معنی داری باعث کاهش آنمی بارداری در گروه مداخله گردید
