پژوهش در پزشکی

---

زن ۶۵ ساله ای که سه سال قبل با تشخیص ملانوم بینی تحت عمل جراحی قرار گرفته بود در تاریخ ۶/۱۱/۶۳ به علت درد شکم، عدم دفع گاز و مدفوع و استفراغ با تشخیص انسداد روده بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. انسداد در اثر انواژیون بخشی از روده باریک(ناحیه انتهایی ابلئوم) بوده است. در سطح مخاطی روده تومورهای متعدد خاکستری رنگ که تا اندازه ۵/۳ سانتیمتر قطر داشتند مشاهده شد. در آزمایش ریزبینی ملانوم متاستاتیک روده باریک تشخیص داده شد.
 

---

---

---

---

---

---

---

---

  پرو بیوتیک ها ارگانیسم های زنده ای هستند که با تعدیل فلور میکروبی روده، اثرات مفیدی را بر روی سلامت میزبان اعمال می کنند. آنها عموما از منابع انسانی بوده و غیر بیماری زا محسوب می شوند. پروبیوتیک هایی که بیش از همه در
زمینه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته اند، باکتریهای تولید کننده اسید لاکتیک شامل گونه های لاکتوباسیلوس و بیفیدو باکتریا است. مکانیسم اثر پروبیوتیک ها کاملا شناخته شده نیست ولی مکانیسم هایی برای توجیه اثرات پیشگیری کننده و درمانی آنها در بیماریهای انسان پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان به تولید ترکیبات مهار کننده باکتریها، تعدیل PH روده، بلوک جایگاه های اتصال باکتریها، رقابت برای جذب مواد غذایی و تقویت سیستم ایمنی اشاره نمود .

---

  سابقه و هدف : انگلهای روده‌ای از پاتوژنهای مهم ایجاد کننده عفونتهای روده‌ای در بیماران آلوده به ویروس HIV محسوب می شوند. گزارشات موجود در مورد شیوع این انگلها در بین بیماران مبتلا به HIV ایرانی بسیار کم و محدود می باشند.

مواد و روشها : در مطالعه حاضر شیوع انگلهای روده‌ای در میان بیماران مبتلا به HIV ایرانی مراجعه کننده به مراکز مختلف بهداشتی، درمانی تعیین شد. در این مطالعه نمونه مدفوع به دست آمده از ۲۰۶ بیمار مبتلا به HIV ایرانی جهت بررسی انگلهای موجود با روشهای آزمایشگاهی مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. سپس داده‌های موجود توسط آزمون خی دو و من ویتنی مورد آنالیز قرار گرفت.

  یافته‌ها: شیوع کلی انگلهای روده‌ای در این مطالعه ۴/۱۸% بود (۳/۲۴-۷/۱۳: CI ۹۵%) که به ترتیب شیوع عبارت بودند از:
Giardia lamblia در %۳/۷، Blastocystis hominis در %۴/۴، Entamoeba coli در %۹/۳، Cryptosporidium parvum در %۵/۱، علاوه بر این دو مورد آلودگی مدفوع به Hymenolepis nana, Strongyloides stercoralis و یک مورد نیز به Dicrocoelium dendriticum گزارش گردید. طبق یافته های موجود شیوع انگلهای روده‌ای بطور معنی‌داری در بین بیماران اسهالی (۲۸ نفر) بیشتر از بیماران غیر اسهالی (۱۷۸ نفر) بود (۰۰۱/۰ p< ). همچنین مشاهده شد تعداد سلولهای CD۴+ در بین بیماران اسهالی بطور معنی‌داری کمتر است. (۰۰۱/۰ p< ).

  نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه بر اهمیت بررسی مدفوع بیماران HIV ایرانی جهت شناسایی و تشخیص آلودگی به انگلهای روده‌ای تاکید می نماید و اهمیت ویژه آن را در بین بیماران اسهالی با سطح ایمنی پایین خاطر نشان می کند.

---

  سابقه و هدف : گلیکوپروتئین P محصول ژن MDR۱ (ژن مقاومت چند دارویی)، پمپ داخل غشایی است که در انتقال سموم و داروها از داخل سلول به خارج آن نقش دارد. در دستگاه گوارش انسان، گلیکوپروتئین P با غلظت‌های بالایی در سلولهای اپی­تلیال روده یافت می‌شود. پلی­مورفیسم‌های ژن MDR۱ از جمله C۳۴۳۵T با ساخت کمتر گلیکوپروتئین ‍ P همراهی دارند و به نظر می‌رسد با بیماری‌های التهابی روده بخصوص کولیت اولسرو در ارتباط باشند. در این مطالعه، فراوانی پلی­مورفیسم C۳۴۳۵T در بیماران ایرانی مبتلا به کولیت اولسرو در مقایسه با گروه کنترل سالم بررسی شده است.

  روش بررسی : در یک مطالعه مورد- شاهدی، ۱۵۰ بیمار مبتلا به کولیت اولسرو و ۱۵۰ کنترل سالم که از نظر جنس، سن و قومیت همسان شده بودند، انتخاب گردیدند. این دو گروه در طی یکسال (۸۳-۱۳۸۲) به بیمارستان طالقانی مراجعه کرده و مورد معاینه و نمونه­گیری قرار گرفتند. بررسی پلی­مورفیسم C۳۴۳۵T ژن MDR۱ بر روی نمونه‌های DNA (که از گلبول‌های سفید خون محیطی استخراج شده بودند) به روش PCR (Polymerase chain reaction) و RFLP(Restriction fragment length polymorphism) انجام گرفت.

  یافته ­ ها : میانگین سنی در گروه بیماران ۹/۱۳ ± ۱/۴۰ (۷۴-۱۴ سال) و در گروه شاهد ۰/۱۴ ± ۷/۴۰ (۷۹-۱۶ سال) بود,۸۰ نفر (۳/۵۳%) بیماران مرد و ۷۰ نفر (۷/۴۶%) زن بودند. در جمعیت بیماران فراوانی آلل پلی‌مورفیک ۳۴۳۵T در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی‌داری بیشتر بود (۲۲/۲–۱۳/۱= CI ۹۵%؛ ۵۸/۱ OR= ؛ ۰۰۸/۰= p ). ژنوتیپ هتروزیگوت C/T نیز در بیماران نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری فراوانی بیشتری داشت (۶۴/۲–۰۶/۱ CI= ۹۵%؛ ۶۷/۱ OR= ؛ ۰۲۸/۰= p ).

  نتیجه ­ گیری : با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر می‌رسد بین فراوانی بیشتر آلل پلی‌مورفیک ۳۴۳۵T و ابتلا به بیماری کولیت اولسرو در ایران ارتباط وجود دارد.

---

سابقه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نوعی بیماری عملکردی شایع روده است که با درد شکمی و تغییر در الگوی اجابت مزاج مشخص می گردد. از طرف دیگر، زایمان زودرس در حال حاضر یکی از مهم ترین مشکلات در امر سلامت مادر و کودک است. در برخی موارد، علل مشترکی در بیماری IBS و زایمان زودرس دیده می شود و شاید افراد مبتلا به IBS استعداد بیشتری به بروز زایمان زودرس داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سندرم روده تحریک پذیر در زایمان زودرس است. روش بررسی: در یک مطالعه مورد – شاهدی آینده نگر، ۱۵۰ بیمار مبتلا به زایمان زودرس ( گروه مورد) با ۱۵۰ زن با زایمان ترم (گروه شاهد) از نظر وجود IBS با استفاده از معیارهای Rome II مورد بررسی قرار گرفتند. زیرگروه های اسهال غالب، یبوست غالب و اسهال ویبوست متناوب در هر دو گروه ارزیابی شدند. یافته ها: در کل بیماران، ۳۶ مورد IBS تشخیص داده شد که ۲۲ (۷/۱۴%) نفرشان در گروه مورد و ۱۴ (۳/۹%) نفر در گروه شاهد بودند (NS). فرم اسهال غالب در سه بیمار تشخیص داده شد که همگی در گروه مورد قرار داشتند (NS). فرم یبوست غالب در ۱۱ بیمار مشاهده گردید که ۹ بیمار در گروه مورد بودند (۰۳/۰= ( P. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که در گروه دچار زایمان زودرس نسبت به زایمان ترم موارد ابتلا به IBS بیشتر است، اما تنها در IBS فرم یبوست غالب این تفاوت معنی دار بود

---

سابقه و هدف: کلونیزه شدن فلور نرمال یکی از نیازها ضروری نوزادان برای توسعه، بلوغ و حفظ سد مخاطی دستگاه گوارش آ نهاست. بررس یها نشان
داده، تفاوت های بسیاری در تعداد و گونه های بیفیدوباکتریومهای فلور نوزادان تغذیه شده با شیر مادر و شیرخشک وجود دارد. هدف از این مطالعه، شناسایی
بیفیدوباکتریومهای ایزوله شده از شیر مادر و نوزادان تازه متولدشده مناطق روستایی استان مرکزی در سال ۱۳۹۴ است.
مواد و روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ابتدا ۲۸ نمونه شیر مادر به همراه ۲۸ نمونه مدفوع نوزادان تازه متولدشده جمع آوری و کشت داده شد. کلن یهای
مشکوک به بیفیدوباکتریوم جم عآوری و تست های تاییدی و تشخیصی فنوتیپی و درنهایت با استفاده از پرایمرهای اختصاصی شناسایی ژنوتیپی آن ها با روش PCR
انجام شد. درنهایت میزان همبستگی یا correlation به کمک نرم افزار spss۱۸ آنالیز شد.
یافته ها: در این مطالعه، از بین ۲۸ نمونه شیر مادر به همراه ۲۸ نمونه مدفوع نوزادان تازه متولدشده، ۳۱ بیفیدوباکتریوم که شامل ۱۵ ) ۳۶ درصد( ب. بیفیدوم، ۱۴ ) ۳۴
درصد( ب. لانگوم و ۱۲ ) ۲۹ درصد( ب. بروه جداسازی شد. ازاین بین ۱۲ ) ۲۹ درصد( ایزوله که شامل ۶ ب. لانگوم، ۴ ب. بروه و ۲ ب. بیفیدم بود بین شیر مادر و
مدفوع نوزاد مشترک تشخیص داده شد. ضریب همبستگی بیفیدوباکتریومهای جداشده از شیر مادر در برابر مدفوع نوزادان شان عدد ۰,۸۲۱ +( p-value < ۰.۰۵ ) را
از خود نشان داد.
نتیجه گیری: با مشاهده اشتراک ۲۹ درصدی و ضریب همبستگی مثبت بیفیدوباکتریوم جداشده بین شیر مادر و مدفوع نوزادان شان در این مطالعه، احتمال می رود
که منشأ اصلی بیفیدوباکتریوم روده ای نوزاد در اوایل تولید، شیر مادر او خواهد بود.

---

چکیده:
سابقه و هدف: IBD بیماری چندین‌عاملی است که در دو عنوان عمومی بیماری کرون و کولیت اولسراتیو طبقه‌بندی می‌شود. تاکنون مدل‌های حیوانی ابزارهای گسترده‌ای برای شناسایی علل سببی این بیماری ارائه داده است. روش‌های متعددی از جمله استفاده از ترکیب‌های شیمیایی برای ایجاد مدل حیوانی کولیت معرفی شده‌اند. در این مطالعه، از سویه‌ موشی C۵۷BL / ۶ برای ایجاد کولیت با استفاده از دکستران سدیم سولفات (DSS) استفاده شد و به دلیل اثر این ماده در شدت علایم بالینی و بقای حیوانات، ‌آثار دوزهای مختلف ۵/۱، ۲ و ۳٪ DSS، برای ایجاد مدل موشی ارزیابی شد.
روش‌ها:در این مطالعه تجربی،  برای القای بیماری کولیت آزمایشگاهی، موش‌ها به چهار گروه مورد و شاهد ( در هر گروه پنج موش) تقسیم شده و DSS به مدت چهار روز به آب آشامیدنی موش‌ها اضافه شد و به مدت هفت روز با آب معمولی پیگیری شد. برای ایجاد مدل مزمن بیماری، این روند در سه دوره تکرار شد. تظاهر بالینی کولیت در موش‌ها از جمله: کاهش وزن بدن، خونریزی و اسهال به طور روزانه بررسی شد، موش‌ها در روز ۳۴ قربانی شده و مورد بررسی‌های میکروسکوپی و ماکروسکوپی قرار گرفتند. نتایج مطالعه با استفاده از نرم‌افزار Graphpad Prism نسخه پنج تجزیهو تحلیل و گزارش شد.
یافته‌ها: در گروه ۳درصد DSS، بروز بالای مرگ و میر با علایم بالینی شدید مشاهده شد، چهار موش از پنج موش در گروه مطالعه، (۰۵/۰ >p-Value) ولی در گروه ۵/۱ درصد DSS تفاوت معنا‌داری در مقایسه با گروه سالم مشاهده نشد. همچنین استفاده از ۲درصد DSS منجر به القای کولیت با علایم متوسط و بدون مرگ و میر در موش‌ها شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از ۲درصد DSS، با پروتکل ارائه شده می‌تواند به عنوان یک دوز بهینه  سبب القای کولیت تجربی در موش C۵۷BL/۶ ماده شود.
 

---

 
سابقه و هدف: مطالعات اخیر  بر روی BEZ۲۳۵ (مهارکننده مسیر PI۳K/AKT) و XAV۹۳۹ (مهارکننده بتاکاتنین)، نتایج  امیدبخشی را در درمان سرطان روده بزرگ نشان داده‌اند. مطالعات بسیاری بررسی اثر پاسخ سیتوکین های محیطی تومور بر نوع پاسخ سلول‌های سرطانی روده بزرگ به روش های درمانی جدید را پیشنهاد می‌دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثر سایتوکاین التهابی محیطی مانند IL-۱β اطراف تومور بر کارایی این دو دارو و همچنین بررسی  واکنش سلول‌های توموری روده بزرگ به درمان‌های جدید می‌باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های سرطانی با IL-۱β، BEZ۲۳۵ و XAV۹۳۹ به صورت تنها و در ترکیب با هم تیمار شدند. درصد بقای سلول‌ها با استفاده از روش MTT ارزیابی شد. از روش فلوسایتومتری برای تشخیص مرگ سلولی استفاده شد. هر گروه سلولی به صورت سه بار تکرار انجام شده است. تمامی آنالیز های آماری با استفاده از گراف پد پریسم ۶ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که BEZ۲۳۵ به طور معنی داری تکثیر سلول‌های توموری روده بزرگ را کاهش داد، در حالی که تیمار با XAV۹۳۹ به مدت ۷۲ ساعت مرگ سلولی را به میزان ۲۲,۵ درصد افزایش داد (p<۰,۰۵). سیتوکین التهابی  IL-۱βبه طور معنی داری حساسیت سلول‌ها را نسبت به XAV۹۳۹ افزایش داد(p<۰,۰۵ ,۳۱%).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد که حضور سایتوکاین پیش‌التهابی IL-۱βاثر مهاری XAV۹۳۹ بر روی سلولهای سرطانی را تقویت می‌کند، در حالیکه تاثیر چشم‌گیری بر روی افزایش خواص مهاری BEZ۲۳۵ ندارد.

---

سابقه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی شایع دستگاه گوارش (GI) است. اگرچه دلیل اصلی بیماری IBS هنوز به طور کامل مشخص نیست، ولی به نظر می‌رسد تعامل بین میکروارگانیسم‌های روده، دستگاه گوارش و سد‌ روده نقش مهمی در پاتوژنز این بیماری دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر بلاستوسیستیس روی فراوانی Firmicutes و Bacteroidetes در بیماران IBS در مقایسه با افراد سالم انجام شد.
روش کار: این مطالعه یک بررسی مورد شاهدی بود. برای این منظور، نمونه مدفوع از ۸۰ شرکت کننده شامل ۴۰ نمونه از هر گروه IBS و سالم بود، جمع­آوری شد. هر یک از گروه‌های مذکور شامل دو زیر گروه ۲۰ نفره (افراد دارای انگل بلاستوسیستیس  و افراد فاقد انگل بلاستوسیستیس) بودند. پس از استخراج DNA از نمونه‌های مدفوع، بررسی barcoding region  و real- time PCR کمی به ترتیب برای بررسی حضور بلاستوسیستیس  و فراوانی میکروبیوتا انجام شد. در نهایت تمامی داده‏های به دست آمده از این مطالعه توسط تست‌های Shapiro- Wilk ، آزمون Student t-test، من ویتنی و ویلکاکسون بررسی شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه در بیماران مبتلا به IBS فراوانی باکتری‌  Firmicutes (۳/۰۴  ±۱۴/۵۲) بیشتر از گروه کنترل بود (۲/۱۹ ± ۱۲/۸۳). فراوانی باکتری‌ در بیماران مبتلا به IBS دارای انگل بلاستوسیستیس نسبت به گروه افراد سالم (گروه کنترل) افزایش یافته بود (۳/۸۳۶ ± ۱۴/۲۳۸). در مورد باکتری Bacteroidetes میزان این باکتری در افراد مبتلا به  IBS(۱/۶۹  ±۸/۱۱) بیشتر از افراد سالم ( ۱/۶۲ ± ۷/۶۲) بود. با در نظر گرفتن بلاستوسیستیس میزان این باکتری در افراد با  IBS و مبتلا به بلاستوسیستیس بیشتر از سایر گروه ها بود (۱/۷۹ ± ۸/۲۷). تغییرنسبت Firmicutes/ Bacteroidetes در گروه‌های مختلف معنا‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه با وجود تغییر بین بیماران مبتلا به IBS و افراد سالم، تفاوت معنادار نبود. همچنین حضور بلاستوسیستیس تغییر معناداری روی نسبت Firmicutes/ Bacteroidetes در افراد تحت مطالعه نداشت. با این حال به نقش این تک یاخته روی باکتری‌های دستگاه گوارش باید بیشتر توجه شود.