دكتر مهناز محمودی راد، دكتر آمنه شیرین ظفرقندی۲،، دكتر بهنوش عباس آبادی۲،، دكتر زهره امیری۳،، دكتر مهتاب شیوایی۲،، دكتر مریم عامل ذبیحی۲،، زرین آجودانی خراسانی۴،
جلد ۳۳، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به شیوع ولوواژنیت‌های کاندیدایی و اهمیت اطلاع از گونه‌های مختلف در طرح درمان و به منظور به کارگیری درمان مناسب و مؤثر با استفاده از محیط کشت افتراقی، تعیین شیوع گونه کاندیدای در ولوواژینیت کاندیدایی راجعه و غیر راجعه و عوامل مرتبط با آن، در مراجعین به بیمارستان مهدیه در سال‌های ۸۷-۸۵ انجام گرفت.
روش بررسی: تحقیق روی کلیه بیماران با علائم ولوواژینیت به روش توصیفی انجام گرفت. نمونه‌ها از افراد توسط سواب استریل تهیه و روی محیط سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. سپس کلنی‌های رشد یافته روی محیط کروم آگار کاندیدا منتقل شد. نمونه‌ها در انکوباتور ۳۷ درجه سانتی گراد قرار داده شدند و پس از ۴۸ ساعت وجود یا عدم وجود کلنی‌های کاندیدا در پلیت‌ها بررسی و نوع کاندیدا با توجه به رنگ کلنی روی محیط کشت افتراقی تعیین گردید.
یافته ها: تحقیق روی ۱۷۵بیمار شامل ۸۳ نمونه با علائم راجعه و ۹۲ نمونه غیر راجعه انجام گرفت. از ۱۹۱ مورد ایزوله، ۶۷ درصد گونه کاندیدا آلبیکنس، ۳/۱۸ درصد گونه کاندیدا گلابراتا، ۸/۶ درصد گونه کاندیدا تروپیکالیس، ۸/۵ درصد گونه کاندیدا کروزه‌ای، ۶/۱ درصد گونه کاندیدا پاراپسیلوزیس و یک مورد (۵/۰ درصد) گونه کاندیدا گیلرموندی بودند. از ۱۸ بیمار (۴/۹ درصد) بیش از یک گونه کاندیدا جدا گردید. مبتلایان ولوواژینیت کاندیدایی نوع راجعه در مواجهه بیشتری از نظر و آمیزش جنسی و دهانی-تناسلی بودند (۰۴/۰>P).
نتیجه گیری: شایع‌ترین عامل بیماری ولوواژنیت کاندیدایی راجعه و غیرراجعه C. albicans و سپس C. glabrata بود و هم چنین شایع‌ترین ترکیب مختلط عامل بیماری را نیز این دو گونه تشکیل داده بودند.
واژگان کلیدی: کاندیدا، ولوواژینیت کاندیدایی، کروم آگار کاندیدا
